مقدمه :
در اصطلاح حقوقي ضمان داراي دو معني است « معني اعم و آن تعهد به سال و يا سن انسانست و با من معني ضمان شامل حواله و كفالت مي شود ، و معني احض و آن تعهد به سال است كه در ذمه ديگري قرار دارد كه ضمان عقدي مي باشد و ماده ي (684) قانون مدني آنرا تعريف مي نمايد و مي گويد «عقد ضمان عبارت است از اينكه شخصي مالي را كه بر ذمه ديگري است به عهده بگيرد» .
ضمان مبتني بر انتقال دين است يعني در نيجه ي ضمان جنبه ي منفي تعهد ، از مديون به ضامن منتقل مي شود و مديون اصلي بري مي گردد . بنابراين هرگاه كسي ضامن ديگر شود ، ذمه مديون اصلي بري شده و فقط ذمه ضامن درمقابل طلبكار مديون مي شود. ولي نبايد از نظر دور داشت كه مي توان از مديون ضمانت تضامني نمود كه در نتيجه ي آن هر يك از ضامن و مضمون عنه در مقابل طلبكار مديون باشد و آن در صورتي است كه اين امر در عقد قيد شود ، خواه عقد مزبور بلفظ ضمان و مشتقات آن منعقد شود يا با لفاظ ديگري كه معني مقصد را برساند ، زيرا در صورتي كه اين امر در عقد تصريح گردد معلوم      مي شود كه قصد طرفين انتقال دين نمي باشد. همچنين ضمان عقدي است عهدي كه بين ضامن و مضمون له منعقد ميگردد كه در نتيجه ي آن ضامن ، دين مضمون عنه (مديون اصلي) را در مقابل مضمون له (طلبكار) به عهده مي گيرد ، كه بپردازد .

فهرست  مطالب:
مقدمه ی محقق 
مقدمه تحقیق 
بخش اول: شناسایی کلی و تعریف عقد ضمان و مشخصات عمومی و اختصاصی مربوط به آن
فصل اول: تعریف عقد ضمان 
مبحث اول: مقدمه 
مبحث دوم: شناسایی کلی عقد ضمان 
ضمان مبتنی بر انتقال دین است 
ضمان از عقود عهدی می باشد 
تبخیز شرط صحت عقد ضمان می باشد 
مبحث سوم: مشخصات عمومی و اختصاصی عقد ضمان 
فصل دوم: شرایط اطراف و مورد ضمان 
مبحث اول: شرایط اطراف ضمان 
مبحث دوم: شرایط مورد ضمان 
مبحث سوم: موار دقابل قبول برای عقد ضمان 
بخش دوم: آثار و مقررات عقدضمان و رابطه بین ضامنین
فصل اول: آثار و مقررات عقد ضمان 
مبحث اول: آثار عقد ضمن 
مبحث دوم: مقررات مربوط به ضمان 
فصل دوم: رابطه بین ضامنین 
مبحث اول: در اثر ضمان بین ضامن و مضمون له 
مبحث دوم: در اثر ضمان بین ضامن و مضمون عنه 
مبحث سوم: در اثر ضمان بین ضامنین 
نتیجه گیری 
منابع