مقدمه:

تاريخ سرگذشت گذشتگان و عبرت آموز آيندگان است . هر كشوري متعلق به تاريخ و گذشته خود است و حوادث رخ داده در آن، پشتوانه فرهنگي آن كشور محسوب مي شود. فردي كه از گذشته تاريخي خود مطلع است، از فرهنگ جامعه خويش دور نيست و در بطن آن زندگي مي كند و با كسب تجربه زندگي را براي خود هموار مي سازد.
عموماً كتب درسي تاريخ، هميشه مملو از نام ها و اسامي پادشاهان، وزيران، سلسله ها و وقايعي است كه دانش آموزان بايد آنرا بخوانند و حفظ نمايند. در نتيجه عملاً در كلاسهاي تاريخ كاري جز بالا بردن سطح محفوظات انجام نمي گيرد و نقش معلم، در حد داستان گويي و نقالي خلاصه مي شود.
دكتر صادق زيبا كلام در كتاب « سنت و مدرنيته» نحوه آموزش تاريخ را در جامعه ايران و اروپا با يكديگر مقايسه مي كند و مي گويد : در نظام آموزشي و پرورشي ما به مشتي حفظيات، القائات و تحريفات سياه و سفيد، بدون آنكه چراغي فرا روي نسل جوان ما، براي شناخت و درك گذشته اش قرار دهد و كمكي در جهت ايجاد هويت براي زمان حالش بنمايد تقليل يافته است. در اروپا و امريكا، آموزش تاريخ عبارت است از ايجاد و پرورش استعدادها و قوه تجزيه و تحليل گذشته. پژوهنده نيز طي سالها تجربه بخوبي درك نموده كه دانش آموزان بطور كلي علاقه اي به درس تاريخ و كلاس تاريخ ندارند ، پس با شروع اين كار پژوهشي سعي مي كند راههايي جهت ايجاد علاقه و شوق در دانش آموزان ايجاد كند ، تا اين مشكل بزرگ را در كلاس درس مرتفع  سازد.

فهرست مطالب:
مقدمه
1ـ1 بيان موضوع
2ـ1 توصيف وضعيت موجود و تشخيص مسئله
3-1 گردآوري اطلاعات ( شواهد 1)
4-1 تجزيه و تحليل داده ها
5-1 انتخاب راه جديد موقتي
1-2 اجراي طرح جديد و نظارت بر آن
3ـ1 گردآوري اطلاعات (شواهد 2)
2-3 ارزش يابي تاثير اقدام جديد و تعيين اعتبار آن
3-3 تجديد نظر و دادن گزارش نهايي يا اطلاع رساني
نتيجه گيري
فهرست پيوست ها
فهرست منابع