مقدمه:
دولتهای سراسر جهان در حال پذیرش دولت الکترونیک اند . در هر منطقه از جهان از کشورهای در حال توسعه گرفته تا کشورهای صنعتی دولتهای ملی و محلی در حال قراردادن اطلاعات بر روی شبکه اند و فرآیند تصدیق و اتوماسیون و تعامل الکترونیکی با شهروندانشان هستند. این علاقه شدید گاهی از بخشی از باوری به وجود می آید که می گوید تکنولوژی معمولا از دولت یک تصویر منفی می دهد. در بسیاری از مکانها مردم دولتهایشان را در مقابل شدیدترین نیازهایشان پوچ ، بی ارزش و غیرمسؤل می دانند. سوءظن به دولت اسلحه ای برای مردم و تجارت است . خدمتگذاران شخصی معمولا به عنوان استفاده کنندگان در نظر گرفته می شوند .گسترش تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات (ICT) باعث این امیدواری می شود که دولت می تواند تغییر شکل دهد و در حقیقت مسئولین فرانگر در هر کجا از تکنولوژی برای پیشرفت دولتشان استفاده می کنند . بطور گسترده تعریف دولت الکترونیکی ، استفاده از ICT برای گسترش دولت مؤثر و مفیدتر است و خدمات دولتی در دسترس را تسهیل می کند ، به خیل بیشتری از مردم اجازه دستیابی به اطلاعات را می دهد و دولت را در مقابل مردم حسابگرتر می کند. دولت الکترونیکی ممکن است از طریق اینترنت در دادن خدمات درگیر شود . تلفن ، مراکز ارتباطی (شخصی یا عمومی) ، ابزارهای بی سیم و یا سیستم های ارتباطی دیگر از این نمونه اند . اما دولت الکترونیکی یک دسترسی کوتاهتر به توسعه اقتصادی ، افزایش بودجه و بطور واضح دولت مؤثر نیست . دولت الکترونیکی یک انفجار بزرگ ناگهانی و دائمی برای تغییر فضـای دولـت بـرای همیشـــه نیسـت . دولـت الکترونیکی یک فراینــد است کـه ت– کامـل (e-volution) نامیده می شود و معمولا یک کشمکش است که هزینه ها و مخاطرات اقتصادی و سیاسی را بهمراه دارد.این مخاطرات می توانند بسیار برجسته باشند. اگر به خوبی با آنها برخورد نشود دولت الکترونیکی منابع را از بین می برد در قول و قرارهایش در دادن خدمات خوب شکست می خورد و این باعث ناامیدی مردم نسبت به دولت می شود . بخصوص در جهان سوم جائیکه منابع کم یابند ، دولت الکترونیکی باید مناطقی را هدف قرار دهد که در آنها شانس موفق شدن بیشتری وجود دارد و موفق شود.بعلاوه دولت الکترونیک در جهان سوم باید وضعیتهای منحصر بفرد و مشخص را هماهنگ کند . مانند نیازها و موانع . اینها ممکن است شامل یک فرهنگ دائم شفافی شود که فاقد شالوده است ، فاسد است ، سیستم آموزشی ضعیفی دارد و در آن شانس دست یابی به تکنولوژی مساوی نیست . بسیاری اوقات کمبود منافع و تکنولوژی با کمبود دسترسی به تخصص و اطلاعات مخلوط می شود.

فهرست مطالب:

مقدمه
پیشینه
نقشه مسیر برای دولت الکترونیکی در جهان سوم:
چرا ما به ایجاد دولت الکترونیک تشویق می کنیم ؟
آیا ما نظرگاه و ارجحیت های واضح برای دولت الکترونیکی داریم؟
آیا اهداف ضدفساد دولت الکترونیکی را عمومی کنیم یا خیر؟
برای چه نوع دولت الکترونیکی ما آمادگی داریم؟
آمادگی برای یک دولت الکترونیکی فقط یک مورد دولتی نیست.
آمادگی با امیدواری سیاسی شروع می شود.
آمادگی همچنین بر سیاست اطلاعاتی تکیه دارد.
کاربرد ارتباط فعلی و ICT بوسیله دولت:
سرمایه انسانی در دولت:
منابع بودجه ای موجود و پیش بینی شده:
فضای تجارت الکترونیکی:
آمادگی کارکنان برای تغییر:
آیا امید سیاسی کافی برای راهنمایی دولت الکترونیک وجود دارد؟
محل خارج شدن رهبران الکترونیک را بیابید:
مخالفت و عقب گرد را بپذیرید:
آیا ما پروژه های دولت الکترونیک را به بهترین طریق انتخاب می کنیم؟
چگونه باید پروژه های دولت الکترونیکی را طراحی و مدیریت کنیم؟
ایجاد گروههای دولت الکترونیک درون دولت را بررسی کیند:
توسعه محتویات
ساختمان کارآمد
ارتباط
قوانین
cyber
دخالت شهروندان
سرمایه:
چگونه می توانیم از عهده مقاومتهای درون دولتی بر بیائیم؟
چگونه پیشرفت را اندازه گیری و با آن ارتباط برقرار می کنیم؟ اگر شکست بخوریم چگونه آگاهی می یابیم؟
چرا ارتباط ما باید با بخش خصوصی باشد؟
نتیجه گیری