برنامه ريزي يعني آنكه از ميان گزينه هاي گوناگون به برگزيدن راه هاي كنش آينده سازمان به گونه ي كلي پرداخته شود و براي هر يك از بخش هاي سازمان نيز چنين گزينشي صورت بگيرد. اين كار مستلزم برگزيدن هدف هاي سازمان و مقاصد هر بخش و تعيين راه هاي دستيابي به آن هاست . از اين رو برنامه ها براي دستيابي به هدف هاي از پيش تعيين شده روشي عقلايي فراهم مي آورند. برنامه ريزي همچنين بر نو آفريني مديريت سخت دلالت دارد. برنامه ريزي ميان جايي كه هستيم با جايي كه مي خواهيم بدان جا برويم پلي مي سازد و موجب مي شود تا آنچه را كه در غير آن حالت شكل  نمي گيرد پديد آيد. با آنكه به ندرت مي توانيم آينده اي درست پيش بيني كنيم و با آنكه عامل هاي بيرون از نظارت ما مي توانند با بهترين برنامه هاي تهيه شده معارض گردند. تا زمانيكه ما به برنامه ريزي بپردازيم پيش آمدها را به بخت وا مي گذاريم . برنامه ريزي فكري دشوار است كه لازم مي سازد كنش را تعيين كنيم و تصميم هاي خود را بر پايه هدف شناخت و برآوردهاي سنجيده استوار سازيم.

تعريف برنامه ريزي:
سرشت برنامه ريزي
ياريهاي برنامه ريزي به فرض و هدف هاي سازمان
اهميت نخستين برنامه ريزي
گسترش برنامه ريزي
كار آمدي در به نتيجه رسيدن برنامه ها
غرض ها يا ماموريت ها
هدف
اهبردها
مراحل برنامه ريزي
گام دوم(تعيين هدف ها)
گام سوم(پديد آوردمن فرض ها)
گام چهارم(تعيين گزينه ها)
گام پنجم(ارزيابي گزينه ها)
گام ششم(برگزيدن يك راه):
گام هفتم(صورت بندي برنامه هاي پشتيباني)
گام هشتم(عددي كردن برنامه ها با بودجه
بندي)
فرآيند برنامه ريزي استراتژيك:
رويكرد برنامه ريزي استراتژيك:
فرايند برنامه ريزي استراتژيك
مزاياي برنامه ريزي استراتژيك
محدوديت ها