غالبٹ دو اصطلاح‌ >مديريت‌ و رهبري‌< را مترادف‌ استعمال‌ مي‌كنند. در چارچوب‌مورد بحث‌ ميان‌ رهبري‌ و مديريت‌ مي‌توان‌ تمايز قائل‌ شد. به‌نظر مي‌رسد كه‌ مديريت‌با بعد هنجاري‌ و رهبري‌ با بعد شخصي‌، پيوستگي‌ دارد. مديريت‌ در اساس‌ بر اجراي‌خط مشي‌ و تحقق‌ هدف‌ها توجه‌ دارد، در حالي‌ كه‌ رهبري‌ به‌بررسي‌ و بهبودهدف‌هاي‌ موجود علاقه‌ نشان‌ مي‌دهد. مديريت‌ بيشتر به‌حال‌ و اكنون‌ توجه‌ دارد درحالي‌ كه‌ رهبري‌ حال‌ و آينده‌ را در نظر مي‌گيرد و به‌جريان‌ تغيير براي‌ ايجاد خطمشي‌ها و رويه‌هاي‌ جديد سازماني‌ اعتنا مي‌كند.مديريت‌ به‌معني‌ اداره‌ كردن‌ سازمان‌هاي‌ به‌نسبت‌ كوچك‌ است‌ كه‌ اصطلاحٹ اداره‌خوانده‌ مي‌شود. مديران‌ افرادي‌ هستند كه‌ به‌انجام‌ وظايف‌ قانوني‌ خود تأكيد دارند.
مديريت‌ حالتي‌ سنتي‌ يا كلاسيك‌ دارد و تصميمات‌ رفتار خود را براساس‌ قانون‌به‌شكل‌ ثابتي‌ تنظيم‌ مي‌كند. مدير عاملي‌ انتصابي‌ است‌ و منبع‌ قدرت‌ او قانون‌ است‌.منظور از رهبري‌ در مديريت‌، فراگرد اثرگذاري‌ و نفوذ در رفتار اعضاي‌ سازمان‌ براي‌ياري‌ و هدايت‌ آنان‌ در ايفاي‌ وظايف‌ سازماني‌ است‌.رهبري‌ يعني‌ هدايت‌ و راه‌ بردن‌ و نشان‌ دادن‌ راه‌ به‌انسان‌ها. تكيه‌ي‌ رهبري‌ برانسان‌ها است‌. رهبري‌ به‌عنوان‌ يك‌ پيش‌آهنگ‌، اسوه‌ و راهنما به‌امور اساسي‌،مخاطره‌آميز و حساس‌ مي‌پردازد. رهبري‌ مصلحت‌گراست‌ و تصميم‌ها و رفتار رهبري‌بر پايه‌ ضرورت‌هاي‌ زماني‌ و اقتضائات‌ محيطي‌ است‌. رهبر، عاملي‌ انتخابي‌ است‌ كه‌به‌طور غيررسمي‌ از طرف‌ عده‌اي‌ از انسان‌ها براي‌ تحقق‌ هدف‌ و يا رسالتي‌ انتخاب‌مي‌شود. جهت‌ و جريان‌ قدرت‌ در رهبري‌ از پايين‌ به‌بالاست‌ و تا زماني‌ كه‌ پيروان‌ باميل‌ و اراده‌ي‌ خود فردي‌ را قبول‌ داشته‌ باشند، رهبري‌ او پابرجاست‌.

اهداف‌ اساسي‌ و كلي‌ مديريت‌ آموزشي‌
تفاوت‌هاي‌ مديريت‌ و رهبري‌ آموزشي‌
رهبري‌ در مديريت‌ سه‌ ويژگي‌ دارد
مديريت‌ و رهبري‌ آموزشي‌
ذاتي‌ يا اكتسابي‌ بودن‌ مديريت‌ و رهبري‌
توانايي‌هاي‌ مديريت‌ و رهبري‌ آموزشي‌
توانايي‌هاي‌ عمومي‌:
توانايي‌هاي‌ بلوغي‌
توانايي‌هاي‌ رهبري‌
وظايف‌ اساسي‌ مديريت‌ آموزشي‌