يكي از عناصر پيش زمينه ي مؤثر بر بازده و پيامدهاي يادگيري ،ساختار و محيط يادگيري اول است، عوامل موقعيتي يا محيطي،عوامل ايجاد كننده فضايي هستند كه درآن تكليف يادگيري انجام مي شود(بيگز،1985 به نقل از پارسا وساکتی1396 ص110).توجه به مؤلفه محيط يادگيري تقريباً به اوائل سال 1960 برميگردد يعني زماني كه بلوم اشاره كرد كه مي توان از ملاك محيط يادگيري كلاس براي پيشبيني پيشرفت تحصيليافراد استفاده كرد.در آن زمان تحقيقات درخصوص موفقيت تحصيلي افراد متوجه محيط هاي يادگيري كارآمد شد(اندرسون و والبرگ، 1974؛والبرگ،1974 به نقل از پارساوساکتی1396 ص110). علاقه به تحقيق درباره محيط يادگيري، به ويژه از زماني بيشتر شد كه محققان دريافتند كه بازده و پيامدهاي يادگيري شناختي وعاطفي و نگرش افراد در مورد يادگيري، تاحد زيادي تحت تأثير ادراك آنها از اين محيط است(اندرسون و والبرگ،1974 به نقل از پارسا وساکتی1386).محيط يادگيري از آن زمان به بعد به ادراك مشترك دانش آموزان و استادان از محيط كلاس درس اطلاق شد(فريزر،1986 به نقل از پارسا وساکتی1396ص110).