مقدمه:
پوشش زن و مرد ايراني ازجمله مسايلي است كه از دوران باستان داراي اهميت بوده است و از ابتداي تاريخ باستاني اين كشور تا كنون دستخوش تحولات عميق نشده و مفهوم آن در فرهنگ ايراني حفظ شده است.بررسي پوشاك از اين لحاظ اهميت دارد كه بواسطه آن مي توان در رابطه با سير تحول تاريخي،زيباشناسي، اعتقادات، طبقات اجتماعي و پيشرفت صنعت به ويژه نساجي و پارچه بافي يك قوم ياتمدن اطلاعات ارزشمندي كسب كرد.پوشاك ايرانيان در زمان 555 قبل از ميلاد تا دوران جنگ هاي صليبي، ادامه لباس بابلي ها وآشوري ها و بسيارمتنوع و گوناگون بود. براساس اعتقاد پژوهش گران مورخ، اين نخستين دوره اي است كه لباس زير و خصوصا نوع دوخته شده آن به عنوان پوشش ملي، مطرح شده است. در 0555به تن مي » لباس كامل « قبل از ميلاد به شهادت آثاري كه از تمدن ايلامي به دست آمده، ايرانيان كرده اند.پارسيان باز گذاشتن هر يك از قسمت هاي بدن، جز دو دست را خلاف ادب مي شمردند و به جهتپوشش سر و پاي خود، از سربند يا كلاه يا پاپوش استفاده مي كردند.اگرچه پوشيدن لباس براي جلوگيري از سرما و تابش آفتاب يا به منظور پوشش بدن است، اماانتخاب رنگ و نقش روي پارچه و تزيين لباس، معرف قوميت، شخصيت، باورها و منزلت اجتماعيداست لذا در تحقيق حاضر ضمن بررسي تاريخچه پوشش در سه دوره باستان تا پيش از كشف حجاب، كشف حجاب تا انقلاب اسلامي و بعد از انقلاب در ايران، به منظور آشناسازي خواننده باوضعيت موجود، به معرفي وضعيت موجود پوشش زنان در اقوام و مشاغل گوناگون پرداخته خواهد
شد

مقدمه:

تاريخچه پوشش

سابقه و ديرينه پوشش در اديان

حجاب ورابطه آن با پوشش

پوشش زن در اديان بزرگ الهى

حجاب در شريعت حضرت ابراهيم)

حجاب در آيين يهود

حجاب در آيين مسحيت

حجاب در اسلام

تاريخچه پوشش در ايران

دوره مادها

دوره پارسى ها )هخامنشيان(

دوره اشكانيان

دوره ساسانيان

دوره صفويان

دوره زنديه

دوره قاجاريه

كشف حجاب

انقلاب اسلامي و پوشش زنان

فلسفه و ضرورت پوشش و حجاب