به رخ كشيدن جلال و جبروت پادشاهي و ساختن ساختمان هاي مجلل و گشودن و احداث خيابان هاي عريض و طويل در پاريس را كه از جمله جزء اقدامات بارون اوسمان مدير كل فني شهرداري پاريس بين سال هاي 1853 و 1869 بود بايد در شمار سبك بوزار آورد كه رابطة مستقيم با مدرسه بوزار ندارد.
آكادمي بوزار يكي از آكادمي هاي پنج گانه اي بود كه در قرن هفدهم و هيجدهم در ادامه آكادمي هاي سلطنتي كه پس از انقلاب كبير انستيتو دُفرانس ناميده شد به وجود آمدند. آغاز اين آكادمي به سال 1648 باز مي گردد و پايه گذار آن نقاشي بود به نام شارل لوبرون كه بعداً نقاش اعظم دربار لويي چهاردهم شد.
مدرسه بوزار كه موردنظر ماست از نظر اداري تابع آكادمي بوزار بود ولي با آن يكي نبود. آكادمي مقرراتي خاص داشت و اعضاي آن مادام العمر عضويت آكادمي را داشتند و به تعبيري راه ون رسم هنري فرانسه را در زمينه نقاشي، تنديسگري و معماري معلوم مي كردند. اما مدرسه بوزار كه در آن نقاشي، تنديسگري و معماري تدريس مي شد، مثل هر مدرسه ديگري مركب از استادان، شاگردان و اعضاي اداري بود.

مدرسه ي بوزآر:

مهم ترين ويژگي بوزار:

5 نظم معماري كلاسيك

هوشنگ سيحون:

منابع: