Constructing a National Architecture: The History of U.S. Embassy  Building and its Implications in Accra THERESE KENNELLY

بنا کردن، ساختن یک روایت تاریخی است. اگرچه تاریخ هر کشوری دور از ساختار خطی است که اغلب در کتاب های درسی تاریخ یافت می شود،مردم به نوشتن این تاریخچه های ساده شده ادامه می دهند چرا که برای آنها پدیرفتن و کمک به تشکیل واجاد یک هویت ملی گرا کار ساده¬تری است.  ملل مانند ایالات متحده به این ساختارهای ملی گرایانه متکی هستند، چرا که این ساختارها به مردم کمک می کنند که موجودیت خود را بخشی از یک ملت تصور کنند. این ساختارها باعث می شود ملت ها قوی تر شوند و مانند موجودیت های همگن ظاهر شوند. با این حال، واقعیت این است که، به ویژه در ایالات پس از استعمار مانند غنا،هویت ملی مشخصی وجود ندارد. در عوض، شهروندان بسیاری از نسخه های مختلف ملی گرایی مختلف فرهنگی، سیاسی و اجتماعی را ایجاد می کنند. علیرغم این هویت های رقابتی ملی، معماری ملی تلاش می کند تا از اختلافات قبل از استعماررا فراموش کند، این کار را با ایجاد هویت جدیدی که می تواند در داخل کشور به اشتراک گذاشته شود و در خارج از کشور طرح ریزی شود، انجام می دهد.
بهترین نمونه معماری ملی معماری سفارت است. یک سفارتخانه یک ساختمان ملی است که در یک کشور خارجی ساخته می شود و کسب و کار دیپلماتیک رسمی بین دولت و شهروندان این دو کشور را انجام می دهد. این ساختمان باید با اشکال ناسیونالیستی با کارایی دربیامیزد. سفارتها نمونه های کلیدی از طرح های ناسیونالیستی از طریق معماری هستند. همانطور که موسسه آمریکایی معماران می گوید، "امکانات دیپلماتیک در خارج از کشور بیش از دفاتر، اقامتگاه ها و مکان های اجتماعی(انجمن،مجلس) و پناهندگی هستند. سفارتخانه های ایالات متحده نماد ارزش ها و آرمان-های مردم آمریکا است. " در طول تاریخ ایالات متحده، ساخت سفارت نقش کلیدی و مهمی در تأسیس و تأیید تصویر آمریکا در خارج از کشور داشته است. سفارتخانه ها باید بیانیه های ناسیونالیستی ارائه دهند،را در حالی که هنوز در نیازهای بیش از 60،000 کارمند دولت ایالات متحده را که در آنها کار می کنند،برطرف می¬کنند.