به منظور بررسی عملکرد لرزه ای ساختمان ها در هنگام زلزله باید تحلیل غیرخطی صورت گیرد و تغییرمکان ها، محل تشکیل مفاصل پلاستیک و نحوه توزیع آنها مشخص می شود. با توجه به نیاز روزافزون به طرح مقاوم سازی لرزه ای مبتنی بر سطوح عملکردی در ایران ضرورت انتخاب سیستمهای مقاوم لرزه ای اهمیت می یابد. در این پژوهش دو روش مقاوم سازی ازجمله استفاده از دیوار برشی و مهاربند فلزی برای سه نمونه ساختمان 5، 10 و 15 طبقه بتن آرمه که با ویرایش اول استاندارد 2800 در شهرستان بابل طراحی شده اند، مورد بررسی قرار گرفته شده است. برای رسیدن به این منظور و تخمین پاسخ لرزه ای از دو روش تحلیل دینامیکی غیرخطی (تاریخچه زمانی ) و تحلیل استاتیکی غیرخطی (پوش آور) با استفاده از نرم افزار استفاده شده است. جهت تحلیل استاتیکی غیرخطی از دو نوع توزیع بار جانبی شامل بارگذاری یکنواخت و مثلثی معکوس و برای انجام تحلیل دینامیکی غیرخطی از شتاب نگاشت 3زلزله رخ داده در کشور شامل زلزله منجیل، بم و طبس مورد استفاده قرار گرفته است. در نهایت نتایج تحلیل ها نشان میدهد که هر دو روش به کار گرفته شده جهت بهسازی سازه های مفروض منجر به بهبود سطوح عملکردی سازه ها و افزایش سختی و مقاومت سازه ها گشته و شکل پذیری آن ها افزایش می یابد.