مقدمه:
جرایم علیه اشخاص از جمله مباحث مهم حقوق کیفری اختصاصی می‌باشد. عنصر اصلی در توجه مسئولیت کیفری، قصد بزهکار می باشد. هرگاه این قصد مخدوش شود به میزان خدشه دار شدن قصد تام از میزان مسئولیت کاسته خواهد شد، بنابراین عدم تحقق قصد تام موجب خواهد شد که در میزان مسئولیت مرتکب تغییر ایجاد شود . این عنوان ( عدم تحقق قصد تام) در حقوق جزا تحت واژه اشتباه مورد بحث قرار گرفته است. جرم قتل دارای حالتهای ارتکابی مختلفی اســت که يکی از اين حالتها «قتل ناشــی از اشتباه» اســت که خود به دو بخش«قتل ناشــی از اشتباه در هدف» و «قتل ناشی از اشتباه در هويت» تقســيم میشــود. نتيجه اين دو قتل متفاوت اســت و حقوقدانان نيز بر تفاوتهای اين دو قتل تأکيد داشته اند. در مورد «قتل ناشــی از اشــتباه در هويت» صراحت خاصی وجود نداشته و نظرات متفاوت اســت. اما اغلــب حقوقدانان و فتاوی معتبر براســاس قاعده «ادرء الحدود ّ بالشــبهات» به غير عمدی بودن «قتل ناشــی از اشــتباه در هويت» اتفاق نظر دارند. اشتباه در هویت مجنی علیه قتل عمد از مصادیق اشتباه موضوعی است. اشتباه در هویت شبهه در گمان و قصد مرتکب است و در واقع خطا در رکن معنوی بزه قتل عمد واقع است.اما به طور كلي شــباهتهايی کــه بين اين دو نوع قتل وجود دارد هدف نگارنده به بررســی جوانب و همچنين تحليل ماده ۲۹۶ قانون مجازات اســلامی و استفاده از ديدگاههای حقوقدانان و فقها در مورد قتل مذکور ميپردازد.

مقدمه
گفتار اول: تعریف قتل ناشی از اشتباه در هویّت‌
گفتار دوم: دیدگاه حقوقیون ماده قانونی 294 قانون مجازات اسلامی:
نتيجه گيري:
منابع