درانجام هر کاری و تحقق بخشیدن به اهداف کم و بیش مشکلاتی پیش روی مجریان امر خواهد بود. مسلماً گستردگی کارموجب افزوده شدن بر میزان مسائل و متعاقباٌ حجم مشکلا ت خواهد شد. آن چه که باید بیشتر به آن توجه نمود این است که در انجام کارهای بزرگ و خطیر، علی رغم اینکه وجود مشکلات اجتناب ناپذیر می نماید، کوچکترین مشکلات پیامدهایی را خواهند داشت که چون نوع کار ارزش بالایی دارد، این پیامدها نیز چشمگیرتر جلوه می نمایند. درواقع می توان گفت که اگر به ارزش کار توجه شود، مشکلات بزرگ درکارهای کوچک شاید قابل چشم پوشی باشند اما مشکلات کوچک درکارهای بزرگ و شایسته نباید نادیده گرفته شوند و با دیده غفلت از آنها گذشت. درک گذشته بشری به مانشان می دهد که پیشبرد کارها و تحقق اهداف همواره مستلزم سازماندهی امور می باشد. بر این اساس سازمانهای مختلف جهت تحقق اهداف مختلف به منصه ظهور می رسند. هدف توسعه و پیشرفت در هر جامعه مسلماٌ با ارزشترین هدف هر جامعه به حساب می آید وت حقق این هدف را باید سازمانهایی بر عهده گیرند. شاید بتوان گفت که مراکز علمی و پژوهشی و بخصوص دانشگاهها مهمترین مؤسساتی می باشند که می توانند بیشترین کمک را جهت محقق ساختن این هدف داشته باشند. اینکه جامعه تا چه اندازه ودرکدام زمینه ها بتواند پیشرفت وتوسعه یابد ،دردرجه اول به عملکرد همین مؤسسات وابسته باز می گردد. به عبارتی می توان گفت هر اندازه زمینه لازم برای فعالیت مؤسسات علمی و پژوهشی بیشتر فراهم گردد، می توان عملکرد بهتری را از آنها انتظار داشت.

همان طور که اشاره شد هر اندازه نوع کار خطیر وب ا ارزشتر باشد وجود مشکلات حتی در سطح پایین، لطمات بیشتری خواهد داشت. حال با توجه به رسالت عظیم دانشگاهها باید دید که چه مشکلاتی  پیش روی این مراکز وجود دارد.