مساحت سكونتگاه هاي غيررسمي حدود 3850 هكتار برآورد شده و طبق آمار سال 1385 ، جمعيت 820 هزار نفر يعني معادل يك سوم جمعيت شهرمشهد را به خود اختصاص داده اند . غالبا در شمال شرق و شمال مشهد شكل گرفته اند البته لكه هاييي نيز در غرب و جنوب هم وجود دارند با اين تفاوت كه سكونت گاه هاي با منزلت پايين در شمال شرق واقع شده اند .
طبق برآوردهاي انجام شده درحدود 170 هزار واحد مسكوني جهت بافت حاشيه لازم مي باشد و ميانگين بعد خانوار دربافت حاشيه حدود 5 نفر در مقابل 4 نفر در مشهد مي باشد .لازم به ذكر است كه ميانگين افزايش جمعيت مناطق حاشيه 1.5 برابر افزايش جمعيت شهر مشهد برآورد شده است .
به لحاظ ساخت و ساز اغلب در لبه مسيل ها و حرايم به صورت نامستحكم و غير اصولي شكل گرفته اند .
به جز بحث هاي كالبدي ،‌ريزدانگي ،‌عدم استحكام بنا ،‌مشكلات شبكه معابر ،‌ويژگي هاي اجتماعي و معيشتي دچار مشكل مي باشند . داراي نوعي همبستگي اجتماعي بين ساكنان و موضع گيري درمقابل هرنوع نيروي وارد شده مي باشند و آسيب هاي اجتماعي آنان ممكن است در حد محله خود نباشد ،‌لذا دربرخورد با اين مناطق بايد سعي شود درجهت تبديل تهديد ها به فرصت گام برداشت .دراين راستا شناسايي افراد معتمد و قابل قبول ساكنان مي تواند مفيد واقع شود .

بافت هاي حاشيه شهر مشهد :

شهرك امام علي يا نوده :

محله افغاني ها :‌

محله اسماعيل آباد :‌

شهرك التيمور:

محله طبرسي  56: