مقدمه:
 در موارد بسياري، شناسايي خطرات بهداشتي محيطهاي كاري، به نسبت خطرات ايمني مشكل تر مي باشد و اغلب اوقات از زمان تماس اوليه با مواد شيميايي سمي و خطرناك تا زمان بروز اثرات زيان آور اين مواد، سالهاي زيادي سپري مي شود. بنابر اين اعضاي كميته هاي بهداشت و ايمني بايد با تكنيكهاي تشخيص خطرات بهداشتي آشنايي كامل داشته باشند. براي اطمينان بيشتر از وجود يا عدم وجود اين نوع خطرات، صحبت كردن و مشورت با كارگران به همراه طرح سؤالاتي در اين زمينه، مرور پرونده هاي پزشكي كاركنان و مطالعه در زمينة سوابق بيماريهاي شغلي آنان، مراجعه به اسناد مربوط به بازرسي هاي انجام شده و كليه مدارك مربوطه در اين زمينه مي تواند راهگشا باشد.


 فهرست مطالـب:
1- شناسايي خطرات ايمني و بهداشتي محيط كار
1-1- شناسايي خطرات ايمني
2-1- ملاحظات ايمني
3-1- شناسايي خطرات بهداشتي
4-1- ملاحظات بهداشتي
5-1- فرم ارزيابي خطرات بهداشتي
2- مراحل پنج گانه ارزيابي ريسك
1-2-2- جستجوي خطرات
2-2-2- چه كسي و چگونه ممكن است آسيب ببيند؟
3-2-2- ارزيابي اقدامات احتياطي انجام شده
4-2-2- ثبت يافته ها
5-2-2- مرور و بازبيني ارزيابي ها
1- شناسايي خطرات ايمني و بهداشتي محيط كار
1-1- شناسايي خطرات ايمنيشناسايي خطرات ايمني و بهداشتي محيطهاي كاري، وظيفه اوليه و اساسي كميته هاي بهداشت و ايمني شغلي مي باشد. بطور كلي چهار نوع از حوادث خطرساز (در بحث ايمني) موجودند كه شامل:
الف- سقوط در سطوح هم تراز و سقوط از ارتفاع
ب – برخورد با اجسام
ج – درگيري بين قطعات ثابت و متحرك
د – تصادفهاي تماسي، همانند تماس با سطوح بسيار سرد يا بسيار داغ و يا تماس با برق