مقدمه:
اخلاق بر دو قسم است: فردي و حرفه‌اي. اخلاق، هميشه به‌صورت موضوعي شخصي بررسي شده است و همواره يكي از مشكلات اين بود كه اخلاق در حوزة كسب و كار مطرح نبوده است و خلا بررسي‌ها در حوزة اخلاق حرفه‌اي احساس مي‌شود. دين مبين اسلام، كامل و جامع، و پاسخ‌گوي تمام نيازهاي بشر است و در زمينة اخلاق حرفه‌اي نيز دستورهايي دارد. بررسي‌ها در آموزه‌هاي ديني، ما را به ارائة راهكارهايي جهت نهادينه كردن اخلاق حرفه‌اي در سازمان‌ها هدايت مي‌كند.

اخلاق، جمع خُلق است. دو كلمة خَلق و خُلق در لغت عرب از يك ماده‌اند. مراد از خَلق، چهرة ظاهري و ساختمان طبيعي، و مراد از خُلق، ويژگي‌هاي نفساني و صفات معنوي است كه در درون آدمي رسوخ دارند و ثابت‌اند و به روح، شكل خاصي مي‌بخشند؛ ولي از نظر ظاهري، مشهود نيستند. خُلق ملكه‌اي است نفساني كه موجب مي‌شود عملي به آساني و بدون نياز به تفكر و تأمل، از انسان صادر شود (کتابچي، 1383، ص 17). اخلاق در حقيقت، ملكاتي است كه در نفس انسان حاصل مي‌شود و بر سلوك و رفتار او تأثير مي‌‌گذارد؛ يعني به اعمال انسان در زندگي جهت مي‌دهد. اخلاق، حالتي دروني است كه آن را از كردار و رفتار فرد كشف مي‌كنيم .

فهرست مطالب:
مقدمه
اخلاق حرفه ای
معيارهاي ايدئولوژيكي در اخلاق حرفه ای 
ایمان
تقوا
کرامت
اعتقاد به آخرت و روز حساب
یاد مرگ
معيارهاي ارزشي ، اخلاق حرفه ای
عدل و انصاف 
الفت و محبت
نرمش و خشونت بجا
سعة صدر
صداقت
حسن خلق
بیان انتظارات و توقع از اخلاق حرفه‌ای به منزله یک دانش
ویژگیهای معرفتی علم اخلاق برای کارآمدبودن در حوزة اخلاق حرفه‌ای
نتیجه گیری
منابع