Purchasing: Can we bridge the gap between
strategy and daily reality?
لینک دانلود رایگان
http://s8.picofile.com/file/8295297742/44397.pdf.html
ارزیابی برخی از استراتژی های سرمایه گذاری عامه پسند تحت
نرخ بهره تصادفی
چکیده
مدل قیمت گذاری توزیع بازدهی (PDPM)
دایبویگ ابزار قدرتمندی برای اندازه گیری ناکارآمدی هر استراتژی سرمایه گذاری در
محیط چند دوره ای است. در این مطالعه، PDPM
را به سه روش عمده تعمیم می دهیم. در مرحله اول، فرمول عملیاتی
را برای محاسبه میزان ناکارآمدی استراتژی ایجاد می کنیم. در مرحله دوم، از شش افق
سرمایه گذاری مختلف استفاده می کنیم که به منظور فراهم کردن تسهیلات برای سرمایه
گذاران کوتاه مدت و بلند مدت از یک ماه تا پنج سال در نظر گرفته شده است. ثالثا و
از همه مهمتر، خاصیت تصادفی نرخ بهره را در PDPM با استفاده از دو مدل نرخ بهره معروف ادغام می
کنیم. تحت چنین فرمولی، ناکارآمدی سه استراتژی سرمایه گذاری محبوب را بررسی می
کنیم. نتایج شبیه سازی ما نشان می دهد که مقادیر ناکارآمدی آنها به طور قابل
ملاحظه ای زمانی که افق سرمایه گذاری بلند می شود و / یا زمانی که نرخ بهره کوتاه
تصادفی است، افزایش می یابد. به طور کلی، استراتژی متوقف کردن ضرر بهتر از دو
استراتژی دیگر از نظر میزان ناکارآمدی به اجرا در می آید.
واژه های کلیدی: استراتژی های سرمایه گذاری، میزان ناکارآمدی،
افق سرمایه گذاری، مدل های نرخ بهره، شبیه سازی مونت کارلو
1.
مقدمه
در مقاله اصلی، دایبویگ مدل قیمت گذاری توزیع بازدهی (PDPM) را ایجاد کرد و از آن به عنوان معیار
عملکردی برای اندازه گیری ناکارآمدی استراتژی های سرمایه گذاری استفاده کرد که بازدهی
نهایی آن برعکس چگالی قیمت دولتی نهایی نبود (به سادگی می توان اظهار داشت: چگالی
قیمت دولتی، قیمت دولتی تقسیم شده با احتمال عینی است). به طور خلاصه، با در نظر
گرفتن خطر و برگشت به یکدیگر، بازدهی PDPM تفاوت های (از این پش به عنوان مقدار
ناکارآمدی بیان می شود) را بین هزینه استراتژی که توزیع معینی از بازدهی نهایی را
تولید می کند و استراتژی کارآمد مشابه که توزیع مشابه را ایجاد می کند، اندازگیری
می کند. کارایی PDPM متفاوت از کارایی CAPM است. در زمینه CAPM، مجموعه اوراق بهادار کارآمد دسته ای از اوراق
بهادار مرزی با عایدی های مورد انتظار است که بسیار بالاتر از موجودی اوراق بهادر واریانس
حداقلی می باشد. در زمینه PDPM، مشروط به اینکه بازدهی نهایی اوراق بهادر برعکس چگالی قیمت دولتی است،
مجموعه اوراق بهادر موثر و
کارامد می شود.
در حالی که CAPM به بهینه سازی در دوره تک اهمیت می دهد، PDPM به بهینه سازی چند دوره ای
اهمیت می دهد. PDPM به طور کامل با تئوری
منفعت مورد انتظار پذیرفته شده فون نویمان و مورگنسترن سازگار است. با این وجود، ماهیت
PDPM در تماس با برخی از توضیحات
قرار می گیرد، در صورتی که بازدهی نهایی استراتژی بر عکس چگالی قیمت دولتی نهایی
نباشد که در اینصورت ناکارآمدی را به دنبال خواهد داشت. فرض کنید حالت m در زمان نهایی T وجود دارد. اجازه دهید ایلات m در جهت نتیجه نهایی دسته بندی شود که در آن حالت
1 کمترین بازده و حالت m
بالاترین بازده را در بر می گیرد. از آنجا که سرمایه گذاران در بازار
به صورت کلی ریسک گریز فرض می شوند، بازده دلاری در حالت پایین تر نسبت
به حالت بالاتر با ارزش تر است. از این رو، این افراد
بیشتر تمایل دارند که اوراق بهادار ارو- دیبرو یا اوراق بهادار مطلق را در حالت پایین تر به جای حالت بالاتر
پرداخت کنند. بر این اساس، اگر همه ایلات به همان اندازه محتمل باشند، قیمت های
دولتی و یا چگالی قیمت دولتی در حالت پایین تر بزرگتر از حالت بالاتر
است. از این رو، استراتژی که بازده نهایی آن برعکس تراکم قیمت دولتی نهایی نیست
منجر به مقدار مشخصی از ناکارامدی خواهد شد. PDPM تکنولوژی قدرتمندی برای اندازه گیری ناکارآمدی از
هر گونه استراتژی سرمایه گذاری در محیط های چند دوره ای محسوب می شود. با توجه به PDPM، بسیاری از استراتژی سرمایه گذاری محبوب (به
عنوان مثال، جلوگیری از ضرر، مانع شدن و زمان بندی بازار به صورت تصادفی)، طراحی
فرضی برای دست یافتن به اهداف سرمایه گذاری خاص، ناکارآمد هستند. در واقع، دایبویگ متوجه شد
که مقادیر ناکارامد این استراتژی کاملا قابل توجه است. با این حال، دایبویگ PDPM خود را در فرمول ساده
ای که تنها استراتژی های کوتاه مدت را با پول نقد و سهام در بر می گیرد، جای داد.
به طور خاص، برای محاسبه مقادیر ناکارآمد این استراتژی ها با افق سرمایه گذاری یک
ساله، از طرح براونی هندسی برای قیمت سهام و درصد هشت ثابت برای نرخ بهره کوتاه استفاده
کرده است. مثل همیشه، نرخ بهره کوتاه مدت (و یا به سادگی بهره کوتاه مدت) دائما و
به صورت غیر قابل پیش بینی تغییر می کند. از این رو، فرمول ساده او- با مجموعه نرخ
بهره کوتاه مدت در هشت درصد در کل افق
سرمایه گذاری- این
تصور را فراهم می کند که کاربرد عملی از PDPM محدود است. در این مطالعه، PDPM را به سه روش عمده بیان کردیم. در مرحله اول، فرمول
عملیاتی را برای محاسبه مقدار ناکارامدی هر استراتژی ایجاد کردیم. در مرحله دوم،
بر خلاف دایبویگ
که تنها از افق سرمایه گذاری
یک ساله استفاده کرده بود، از شش افق سرمایه گذاری مختلف استفاده می کنیم که به
منظور فراهم کردن تسهیلات برای سرمایه گذاران کوتاه مدت و بلند مدت از یک ماه تا
پنج سال در نظر گرفته شده است، زیرا میزان ناکارآمدی به تناسب طول افق سرمایه
گذاری تغییر پیدا نمی کند. ثالثا و از همه مهمتر، PDPM را در چارچوب کلی تر و واقع بینانه تر فرمول
بندی کردیم. به طور خاص، از دو مدل نرخ بهره برای توصیف ماهیت تصادفی نرخ بهره
کوتاه مدت استفاده کردیم. یکی از این مدل ها، مدل کاس-اینگرسول-راس (CIR) است و دیگر مدل، مدل واسیسک است. دلیل مهم
برای استفاده با هم این مدل ها در این مطالعه
برچسب ها:
Purchasing: Can bridge the gap between strategy and daily reality?