درجه بندی فازی AHP برای انتخاب حساب بانکی جاری

چکیده

AHP فازی روشی ترکیبی است که از مجموعه نظریه و AHP تشکیل شده است. برای به حساب آوردن عدم قطعیت و عدم دقت در ارزیابی ها توسعه یافته است. مجموعه نظریه فازی به تعریفی از تابع عضویت نیاز دارد. در حال حاضر، هیچ نشانه‌ای از اینکه این توابع عضویت چگونه می توانند تشکیل شوند وجود ندارد. در این مقاله، روشی برای تنظیم توابع عضویت با مقایسه های ارائه شده توسط تصمیم گیرنده در جایگزینی با معیارهای شناخته شده پیشنهاد شده است. این شیوه جدید در مطالعه‌ای که مهم ترین عوامل در انتخاب حساب جاری دانش آموز را مورد ارزیابی قرار میداد توضیح داده شده است.

واژگان کلیدی: AHP فازی، توابع عضویت، سفارشی، حساب جاری، بانکداری

1. مقدمه

با وجود محبوبیت و سادگی فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP)، اغلب به خاطر اینکه نتوانسته است عدم قطعیتی که در ارجحیت دادن تصمیم گیرنده وجود را به خوبی مهارکند مورد انتقاد قرار گرفته است. در AHP سنتی، قضاوت‌ها با مقادیر دقیق در مقیاس 1 – 9 ارائه شده است (Saaty، 1977، 1980). با این وجود، در بسیاری از موارد واقعی، بیشتر اوقات ارزیابی های زبانشناختی ارزیابی‌های انسانی مبهم هستند، و منطقی نیست که آنها را با مقدارهای خشک ارائه کرد. برای غلبه بر این نقاط ضعف، AHP فازی برای به حساب آوردن این عدم قطعیت و عدم دقت توسعه یافته است. ترکیب این دو شیوه الزامی است: نظریه مجموعه فازی و AHP (Vn Laarhoven و Pedrycz 1983). لازم است در نظریه مجموعه فازی تابع عضویت برای هر قضاوت شفاهی تعریف شود. هرچند، در همه مقالات بررسی شده است، هیچ نشانه‌ای از چگونگی انتخاب توابع عضویت وجود ندارد. این مقاله روشی را برای تنظیم توابع عضویت بوسیله مقایسه های ارائه شده توسط تصمیم گیرنده در جایگزینیهایی با معیارهای شناخته شده را پیشنهاد می‌کند. در این مورد، درخواست کردیم که ظاهر هندس اشکال مقایسه شود و در نتیجه، تابع عضویت برای هر شرکت کننده شخصی بود. سپس، AHP فازی با توابع عضویت سفارشی شده در مورد مطالعه به منظور جایگزین کردن مهم‌ترین عوامل در انتخاب حساب جاری دانش‌آموز به کار گرفته شد. دریافتیم که در هنگام انتخاب حساب بانکی رسیدگی به مشتریان معیاری با بیشترین وزن است.

2. AHP فازی

 اولین بار AHP فازی توسط Van Laarhoven و Pedrycz (1983) پیشنهاد شد و توسعه‌ای از AHP در ترکیب با نظریه مجموعه فازی است (Zadeh، 1965). اصلی‌ترین مزیت این ترکیب این است که مجوزی را برای مبهم بودن و عدم دقت اولویت انسانی ایجاد می‌کند. نظریه اصلی این است که درجه خاصی از عامل متعلق به مجموعه عضویت فازی است که بوسیله تابع نشان داده شده در نمودار دو محوره ارائه شده است. محور افقی شامل عناصر دامنه مجموعه های فازی و محور عمودی درجه عضویت در مقیاس 0 – 1 است. این توابع عضویت می توانند شکل‌های متعددی به خود بگیرند: خطی، منحنی S، نمایش مثلثی یا ذوزنقه‌ای. در عمل، توابع عضویت مثلثی یا ذوزنقه‌ای بشترین استفاده را دارند. آنها را میتوان بوسیله Ã = (l, m_l, m_u, u)، که در آنجا l ≤ m_l ≤ m_u ≤ u مطابق با پایین تر، پایین تر – معین، بالاتر – معین و کران بالا نشان داد، یعنی نقاط زاویه‌ی ذوزنقه. در صورتی که عضویت مثلثی باشد، پس m_l = m_u (شکل 1). عضویت Ã به صورت زیر تعریف می‌شود:

ابتدا فایل انگلیسی مقاله را بصورت رایگان دانلود کنید و در صورت تایید بودن نسبت به خرید اقدام نمایید