جزوه دروس مشترك هنر (2)رشته هنر

توضیحات محصول :جزوات آمادگی آزمون کارشناسی ارشد  رشته هنر ویژه کنکوریها -

فصل اول 
تاریخ هنر و تمدن ایران 
هنر پیش از تاریخ ایران تا آغاز مادها 
1- عیلامی با اقتباس از سومريهاف نخستین اقوامی بودند که استفاده از طاق گهوارهاي را در فلات ایران رایـج نمودنـد. 
بناي چغازنبیل نخستین نمونه طاق گهوارهاي است. 
2- قدیمیترین مرحله زندگی بشر در فلات ایران، تمدن عصر حجر میانی است که حدود 10000 تا 12000 سال پـیش
از میلاد مسیح قدمت دارد. 
3- قدیمیترین نمادهاي سکونت ایرانیان، غار هوتو در نزدیکی بهشهر، غار میلاس، دوشه، همیان در لرستان، شـکارچیان
در بیستون کرمانشاه، تمتمه در آذربایجان، خونیـک در خراسـان، شـنیدار در کوهپایـههـاي غربـی زاگـرس بـا فرهنـگ
بردوستانیان است. 
4- در غار میرملاس، صحنههاي شکار و تصویر حیوانات گوناگون و همچنین نقوش کبلیک مشاهده میشود. غـار دوشـه
در نزدیکی لرستان از محیط اطراف براي نقوش وام گرفته است. 
5- در اوایل عصر حجر جدید به طوري که اکتشاف غار کمربند (هوتو) بهشهر نشان میدهد، گوسفند و بـز بـراي قربـانی
کردن پرورش داده میشود و در حدود 6050 ق. م کشت غلات معمول شد. 
6- نقاشی روي سفالینههاي تپه سیلک کاشان، متعلق به هزاره پنجم ق. م است. تزئینات این ظروف یا هندسی اسـت یـا
نقوش جانوران و یا تلفیقی از هر دو. 
7- معروفترین سفالینههاي اولیه فلات ایران به شوش و سیلک تعلق دارد. 
8- عالیترین و قدیمیترین نمونه در زمینه پیکرتراشی هنر ایران، دسته چاقویی از اسـتخوان اسـت کـه مـردي را نشـان
میدهد که لنگی بر کمر بسته و روي آن کمربند دارد و این اثر متعلق به سیلک کاشان است. 
9- نخستین طرحهاي نگارگران ایرانی بر روي سفال و یا سنگ متعلق به کشاورزان- طراحان عصر نوسنگی اسـت و آثـار
آنان در نواحی شوش خوزستان تپه حصار دامغان، تپه گیـان نهاونـد، تـل بـاکون شـیراز، تورنـگ تپـه گرگـان و حسـنلو
آذربایجان پراکنده شدهاند. «8» دروس مشترك هنر2 
 
10- وجه مشترکی که در اکثر سفالهاي به دست آمده از شـوش و سـیلک وجـود دارد، کـاربرد رنـگ سـیاه در ترسـیم
آنهاست. نقشها، شکلهایی از حیوانات و طبیعت بسیار ساده و هندسی هستند. 
11- نقوش روي سفالینههاي انسانهاي ابتدایی، بیان بیمها و امیدها و علایمی از قواي طبیعی در مبارزه دائمـی حیـات
است. وجوه مشترك این نقوش عبارتند از: تجرید، اغراق، رمزگرایی و استفاده از سطح براي بیان و تنظیم فضاي موردنظر. 
12- فاصله زمانی بین 700 ق. م تا تأسیس امپراطوري هخامنشی به دو دوره تقسیم میشود: 
دوره اول: دوره نوسنگی (هزاره هفتم ق. م)، دوره دوم دوره مس و سنگ (حدود 3200 ق. م) که با پیـدایش خـط، ایـن
دوره به پایان میرسد. 
13- اقوام ساکن در کوههاي غرب و شمال زاگرس مانند لولوبیها، گوتیها، کاسیهـا و سـیمريهـا و ... اقـوام سـاکن در
شمال ایران در دامنه خزر مانند کادوسیان، تیپورها و کاسپنینها و دسته دیگر از ساکنین ایران در فـلات مرکـزي ایـران
سکونت داشتند مانند نواحی سیلک کاشان و شهر سوخته زابل و ... . 
14- تپه زاغه قزوین متعلق به حدود هزاره هشتم ق. م است و این تپه شامل 12 مرحله استقراري بشر است. رایـجتـرین
مصالح دریافت معماري، گل به صورت چینه و خشت خام است که بالایه نازکی از کاه گل، اندود شده است. بهترین نمونه
تحولات «ساختمان منقوش» کشف شده در لایه چهارم این تپه (از سطح تپه) است که براساس شواهد، متعلق بـه اواخـر
هزاره هفتم است.