1ـ دارايي ها:
داراييها منابع اقتصادي هستند كه براي بلند مدت به وسيله شخصيت حسابداري كنترل مي‌شود و بهاي تمام شده آن در زمان تحصيل به طور عيني يا واقعي قابل اندازه گيري است:
اقلام هنگامي منبع اقتصادي محسوب مي‌شوند كه منابع آتي براي شخصيت حسابداري داشته باشند. منابع معمولاً در صورت داشتن يكي از سه شرط زير داراي منابع آتي هستند: 1ـ پول نقد يا قابل تبديل به پول نقد باشند. 2ـ كلايي باشد كه انتظار فروش آن برود. 3ـ انتظار برود كه در آينده در ضمن فعاليت شركت مورد استفاده قرار گيرد.
داراييهاي جاري:
اين داراييها شامل وجوه نقد و ساير داراييهاييست كه به طور معقول انتظار مي رود در دوره گردش عملياتي يا يك سال (هر كدام طولاني تر است) به نقد تبديل شده يا فروخته و يا به مصرف برسد.
داراييهاي غير جاري:
به سرمايه گذاري بلند مدت ، اموال ، ماشين آلات ، تجهيزات ، داراييهاي نامشهود و ساير داراييها طبقه بندي مي‌شود كه در فعاليت ها و عمليات مؤسسه مورد استفاده قرار مي‌گيرند و عمر مفيد بيش از يك سال دارند.
انواع ماشين آلات و تجهيزات: كه شامل داراييهاي مشهود است كه عمر مفيد نسبتاً طولاني دارند اصطلاح داراييهاي ثابت نيز بر اين مورد به كار مي‌رود. واحدهاي تجاري معمولاً اين داراييها را براي استفاده در جريان توليد كالاها و خدمات خريداري مي‌كنند. اگر داراييها براي فروش مجدد تقسيم يا خريداري شوند به عنوان موجوديها طبقه بندي مي‌گردند اگر چه داراي عمر مفيد طولاني باشند.
برچسب ها:
پایان نامه