سرمایه‌ اجتماعی‌ عمدتاً‌ مبتنی‌ بر عوامل‌ فرهنگی‌ و اجتماعی‌ است. وجوه گوناگون پیوندها ،همکاری ، اعتماد متقابل وارتباطات میان اعضای یک شبکه موجب تحقق اهداف اعضا می شود.علاوه بر این  سرمایه اجتماعی برای برنامه های توسعه  توفیق آفرین است.وجود ســرمایه اجتماعی، بستر مناسبی برای بهره وری سرمایه انسانی و اقتصادی و فیزیکی است و برعکس نبود ‌ سرمایه‌ اجتماعی ، اثربخشی سایر سرمایه‌ ها را در دستیابی به توسعه منتفی می کند و بدون سرمایه‌ اجتماعی ، طی کردن‌ راههای‌ توسعه‌ و تکامل‌ فرهنگی‌ و اقتصادی ، ناهموار و مشکل می‌ شود. پذیرش این مفهوم به عنوان یک نوع سرمایه در سطح مدیریت کلان توسعه کشورها می تواند شناخت جدیدی را ازسیستم های اقتصادی - اجتماعی ایجاد کرده و دولتمردان را در هدایت بهتر جامعه به سمت توسعه یاری رساند. نظر به اهمیت موضوع در کشور ایران در این نوشته به زمینه پیدایش و بررسی  مفهوم "سرمایه اجتماعی " و نظریه های آن ، ابعاد و مؤ‌لفه‌های‌ آن‌  و همچنین‌ ‌ جنبه‌‌ منفعت‌ عمومی‌ سرمایه‌ اجتماعی‌ ،نقش دولت در ایجاد سرمایه اجتماعی ، کارکردهای مثبت و منفی آن ، وضعیت سرمایه اجتماعی در ایران و دلایل عدم رشد آن و راهکارهای برای رشد سرمایه اجتماعی در ایران پرداخته‌ شده‌ است. (یزد خواستی، 1375)
طی چند دهه اخیر در مباحث توسعه علاوه بر سرمایه های انسانی ،فیزیکی  و اقتصادی که در دیدگاههای سنتی توسعه مطرح بود، به سرمایه اجتماعی ( Social Capita ) توجه شده است. سرمایه اجتماعی  مفهومی فراررشته ای  بین علوم انسانی است  که به نقش نیروهای اجتماعی در توسعه جوامع می پردازد و اقتصاد دانان و جامعه شناسان  در بررسی های اقتصادی و اجتماعی جوامع توسعه یافته به این مفهوم توجه دارند. این‌ رویکرد ، نشان‌ دهنده‌ اهمیت‌ نقش‌ ساختارها و روابط‌ اجتماعی‌ بر  متغیرهای‌ اقتصادی، اجتماعی‌ و فرهنگی‌جوامع می باشد. از سوی دیگرمطالعه روند رشد وتوسعه کشورها بیانگر این واقعیت است که  سایرسرمایه ها در صورت بهره گیری از سرمایه اجتماعی سبب رشد و توسعه یک جامعه می شوند . زمانی که سرمایه اجتماعی وجود دارد ، کنش های اجتماعی تسهیل می شودو هزینه تعاملات کاهش می یابد . ثبات و انسجام اجتماعی  به همراه همکاری و مشارکت اجتماعی که از مولفه های سرمایه اجتماعی هستند ، شروط لازم برای توسعه می باشند لذا به دلیل اهمیت روز افزون این مفهوم در حوزه برنامه ریزی توسعه در ایران در این نوشته به بررسی مفهوم  سرمایه اجتماعی ، بررسی میزان آن در کشور ایران و راهکارهای ایجاد     حفظ و گسترش سرمایه اجتماعی در ایران پرداخته ایم . در این بررسی از روش اسنادی استفاده شده است
انسان به طور ذاتي در تعامل با ديگران نيازهاي خود را برطرف ساخته و گذران امور مي‌كند. اثرات اين كنش‌هاي متقابل در نقش آنها تا حدي است كه حذف آن، زندگي را غير ممكن مي‌سازد. اما در اين ميان دانشمندان علوم اجتماعي با نگرشي كنجكاوانه در جوامع به شناسايي اين كنش‌ها پرداخته و به مجموع عواملي پي برده‌اند كه آن را سرمايه‌اجتماعي ناميده‌اند. مفهوم سرمايه‌اجتماعي در برگيرنده مفاهيمي همچون اعتماد، همكاري و همياري ميان اعضاي يك گروه يا يك جامعه است كه نظام هدفمندي را شكل مي‌دهند و آنها را در جهت دستيابي به هدف‌هاي ارزشمند هدايت مي‌كند. (خاكي، 1378)
از اين‌رو شناخت عوامل موثر در تقويت يا تضعيف سرمايه اجتماعي مي‌تواند در گسترش ابعاد سرمايه اجتماعي كمك كرده و موجب افزايش عملكرد اجتماعي و اقتصادي افراد در جوامع شود. مفهوم سرمايه اجتماعي كه سابقه جامعه‌شناسانه دارد، بستر مناسبي براي بهره‌وري سرمايه انساني و فيزيكي و راهي براي نيل به موفقيت قلمداد مي‌شود. مديران و كساني كه بتوانند در سازمان، سرمايه‌اجتماعي ايجاد كنند،  راه كاميابي شغلي و سازماني خود را هموار مي‌سازند.
امروزه سرمايه اجتماعي نقشي بسيار مهمتر از سرمايه فيزيكي و انساني در جوامع ايفا مي‌كند و شبكه‌هاي روابط جمعي و گروهي انسجام بخش ميان انسان‌ها و سازمان‌هاست. از اين‌رو در غياب سرمايه اجتماعي، ساير سرمايه‌ها اثربخشي خود را از دست مي‌دهند و بدون سرمايه اجتماعي پيمودن راه‌هاي توسعه و تكامل فرهنگي و اقتصادي ناهموار و دشوار مي‌شود.(همان منبع)
در ديدگاه‌هاي سنتي مديريت توسعه، سرمايه‌هاي اقتصادي، فيزيكي و نيروي انساني مهمترين نقش را ايفا مي‌كردند اما در عصر حاضر براي توسعه بيشتر از آنچه به سرمايه‌اقتصادي، فيزيكي و انساني نيازمند باشيم به سرمايه اجتماعي نيازمنديم زيرا بدون اين سرمايه، استفاده از ديگر سرمايه‌ها به طور بهينه انجام نخواهد شد. در جامعه‌اي كه فاقد سرمايه‌اجتماعي كافي است ساير سرمايه‌ها ابتر مي‌مانند و تلف مي‌شوند. از اين‌رو موضوع سرمايه اجتماعي به عنوان يك اصل اساسي براي نيل به توسعه پايدار محسوب شده و حكومت‌ها و دولتمرداني موفق قلمداد مي‌شوند كه بتوانند با اتخاذ سياست‌هاي لازم و ارائه راهكارهاي مناسب در ارتباط با جامعه به توليد و توسعه سرمايه اجتماعي بيشتر نائل شوند. حال با توجه به ضرورت تحقیق این سوال مطرح می گردد که عوامل موثر بر سرمایه اجتماعی زندانیان شهر مشهد چیست؟ در این پژوهش سعی براین است که به این پرسش پاسخ داده شود.(همان منبع)