مقدمه:
همه ما گاهی در زندگی با چالشها و مشکلاتی مواجه می شویم. در جریان این دشواریها، در اختیار داشتن منابع و مهارتهایی که به ما کمک می کنند تا به بهترین شکل ممکن از عهده حل مشکلات خود برآئیم، تسلی بخش است.
این مهارتها به عنوان «مهارتهای زندگی» قابل شناخت هستند. در حقیقت «مهارتهای زندگی» عبارت اند از مجموعه ای از توانایی ها که زمینه سازگاری و رفتار مثبت و مفید را فراهم می آورند. این توانایی فرد را قادر می سازند مسئولیتهای نقش اجتماعی خود را بپذیرد و بدون لطمه زدن به خود و دیگران، با خواست ها، انتظارات و مشکلات روزانه، به ویژه در روابط بین فردی، به شکل موثری روبرو شود. با این توصیف، مهارتهایی که به «مهارت های زندگی» موسومند بی شمار هستند و ماهیت و تعریف آنها، به نسبت فرهنگ ها و موقعیت ها تغییر می یابد.
 یکی از مهمترین مهارتهای زندگی «مهارت تصمیم گیری» است؛ زیرا فرد همواره باید یک راه را از میان راه های گوناگون انتخاب کند. اما اگر شخص برای اخذ تصمیم مهارت کافی نداشته باشد، قادر به تصمیم گیری نخواهد بود و در نتیجه، یا تعارضات و تنش های ناشی از آن را تحمل خواهد کرد یا با تصمیم گیری غیرمنطقی و نادرست، به افسردگی، اضطراب و سایر ناراحتی ها دچار خواهد شد. اهم موارد تصمیم گیری در جامعه، محدود به انتخاب شغل، انتخاب رشته تحصیلی، انتخاب همسر و چند اتفاق عمومی دیگر است.
در حالی که قلمرو این مهارت، بسیار وسیع است و از جزئی ترین رفتارها تا کلی ترین و مهم ترین آنها را شامل می شود و به همین دلیل، مهارت تصمیم گیری، در تامین بهداشت روانی بسیار اساسی است.