پس از جنگ جهانی اول، عراق گسترده‌ترین حملات شیمیایی را در طول ۸ سال جنگ تحمیلی خود علیه ایران به اجرا گذاشت که تلفات و خسارات بیشماری همراه داشت. با وجود گذشت تقریبا ۲ دهه از پایان این جنگ خانمانسوز، اثرات سوء سلاح‌های شیمیایی بر بدن جانبازان شیمیایی همچنان به قوت خود باقی مانده و این نشانگر تداوم اثرات بهداشتی سلاح‌های شیمیایی است. خوشبختانه محققان کشور توجه شایانی به این امر داشته و تحقیقات فراوانی در این رابطه انجام داده اند و مقاله‌ها و گزارش های متعددی ارائه کرده اند که جای بسی قدردانی است. اما متاسفانه جنبه زیست محیطی این قضیه مورد غفلت و بی توجهی قرار گرفته است. عراق در طول جنگ از ده‌ها تن مواد شیمیایی برای حمله و تجاوز به مناطق جنگی، مرزی و مسکونی کشورمان استفاده کرد و حتی از به کارگیری ترکیبات این عوامل نیز دریغ نورزید. امروزه این عوامل شیمیایی هنوز هم سلامت ساکنان مناطق آلوده را بشدت تهدید می کند که این را فقط می توان نتیجه آثار زیست محیطی این عوامل دانست. براساس مطالعات انجام شده توسط مراکز معتبر بین المللی برخی از عوامل شیمیایی از جمله گاز خردل از نوع عوامل پایدار در محیط است و آثار زیانبار آن بر محیط زیست سالها باقی می ماند، چنانچه از ترکیبات این عوامل استفاده شود پایداری آنها تقویت می یابد و بر اثرات مخربشان افزوده می شود.