چكيده: در همة هنرها و از جمله در نگارگري، پرداختن به تركيببندي در جهت حفظ تناسبات و همچنين وحدت اثر هميشه مورد توجه بوده است. در اين راستا و براي ايجاد تركيببندي خوب و تكامل يافته، همواره توجه به تناسبات در رابطه با تمامي عناصر بصري كار از اولويت برخوردار بوده است؛ و از جملة اين عناصر بصري كه از جايگاه خاصي در نگارگري ايران برخوردار است، عنصري است به نام «رنگ»؛ زيرا علت اصلي زيبايي خيرهكننده و جادويي و شكوه و جلال نگارگري ايراني، رنگهاي خالص و ناب آن ميباشد. رنگ در نگارگري خود نور است و تاريكي در آن وجود ندارد. چون بر اساس اعتقاد هنرمند مسلمان كه خداوند رحمت خود را به صورت يكسان بر همه چيز گسترده است و نور نشاني از رحمت اوست، نگارگر در آثارش به اين اعتقاد اشاره دارد. علاوه بر اين موضوع نيز در انتخاب نوع تركيببندي و مايه رنگ حاكم، دخالت داشته و از اين روست كه هنرمند، تركيبهاي ايستا را براي صحنههاي آرام و عاشقانه، تركيبهاي پويا را براي موضوعهايي با مضامين نبرد و جنگ و نزاع، تركيبهاي تك مركزي و انفجاري را براي مضامين مذهبي بكار مي برد.
در مطابقت رنگ و تركيب بنديهاي مشخص بايد گفت كه رنگهاي سرد و آرام با ترتيبهاي ايستا و ساكن، رنگهاي گرم و پرتحرك با تركيبهاي پويا، و رنگهاي گرم و پرتلاطم، به همراه تضاد شديد رنگي و تيره روشن با تركيبهاي انفجاري و تك مركزي مطابقت دارد؛ ولي هنرمند نگارگر در جهت به تعادل رساندن همه اجزاء اثر و تحت كنترل درآوردن انرژيهاي ساطع از آنها، در جهت حفظ وحدت و يكپارچگي كلي اثر، در اغلب موارد اين رنگها را جابجا استفاده ميكند و اين از تدابير زيركانة نگارگر ايراني ميباشد.
فهرست مطالب:چكيده
مقدمه
جايگاه تركيببندي و رنگ در نگارگري
تركيببندي و رنگ و تطابق آنها با يكديگر
نتيجهگيري
منابع و مأخذ
برچسب ها:
بررسی تركيب بندي در نگارگری فام هاي رنگي در آثار نگارگری ترکیب بندی آثار نگارگري بررسی رنگ در نگارگری ايراني ترکیب رنگ در نگارگری اسلامي تحقیق رنگ در نگارگری بررسی ترکیب فام در نگارگری تحقیق تطابق رنگ در نگارگری