چکیده:از آنجا که والدین نقش اساسی در تعلیم و تربیت کودک دارند و می توانند در خانواده با ایجاد جو عاطفی مناسب، زمینه را برای تعلیم و تربیت موفق را فراهم کنند. ب.یژه در سالهای اولیه زندگی کودک که فقط والدین و اعضای دیگر خانواده با کودک بسر می برند. تلاش و کوشش بیشتر والدین در خصوص تعلیم و تربیت کودکان موجب پیشرفت و سرعت یادگیری آنها در سنین بعدی می شود و هر چقدر والدین توجه بیشتری به کودک داشته باشند و امکانات بیشتری را برای او صرف کنند، یادگیری بهتر خواهد بود. این مسئله در مورد والدین با کودک عقب ماندگی ذهنی نیز صادق است.
والدین با کودک عقب مانده ذهنی پس زا آگاهی عقب ماندگی ذهنی فرزندشان دچار شوک شده و این شوک موجب بوجود آمدن بحرانهایی در والدین می شود. اگر والدین نتوانند عقب ماندگی ذهنی فرزند خود را بپذیرند و در این زمینه مقاومت نشان دهند موجب می شود که به تعلیم و تربیت کودک توجهی نکنند. عدم توجه به تعلیم و تربیت کودک منجر به این مسئله می شود که توانایی و استعداد کودک شکوفا نشده و نتوانند به یادگیری بپردازد.
به منظور بررسی مشکلات روانی در والدین با کودک عقب مانده ذهنی تعداد ۱۰۰ نفر از والدین با کودک عقب مانده ذهنی با ۱۰۰ نفر از والدین با کودک عادی مورد مقایسه قرار گرفتند. افراد مورد نظر از والدین دانش آموزانی بودند که در مدارس استثنایی و عادی شهر تهران ، در پایه های دوم تا پنجم ابتدایی مشغول به تحصیل بودند. از تعداد کل نمونه، ۱۰۰ نفر را مادران و ۱۰۰ نفر را پدران تشکیل می دادند. بدین ترتیب که والدین با کودک عقب مانده ذهنی را ۵۰ مادر و ۵۰ پدر و والدین با کودک عادی نیز شامل ۵۰ پدر و ۵۰ مادر می شد. همچنین وجود مشکلات روانی در پدران و مادران با کودک عقب مانده ذهنی مورد بررسی و مقایسه گرفت. نتایج آزمون t برای گروه های مستقل نشان داد که والدین با کودک عقب مانده ذهنی مشکلات روانی بیشتری را در مقایسه با والدین با کودک عادی تجربه می کنند و تفاوت بین آنها در زمینه های پرخاشگری، اضطراب، حالات وسواسی ـ اضطرابی، حساسیت بین فردی، شکایات جسمانی و افسردگی معنادار بوده و در زمینه های روان پریشی، ترس مرضی و حالات پارانوئید تفات معناداری بین والدین دو گروه وجود ندارد.
نتایج آزمون t وابسته برای بررسی وجود یا عدم وجود تفاوت بین پدران و مادران با کودک عقب مانده ذهنی نشان می دهد که مادران مشکلات روانی بیشتری را در مقایسه با پدران تحمل می کنند. همچنین نتایج آزمون t وابسته در هر کدام از ابعاد نه گانه مقیاس ScL90 نشان داد که بین پدران و مادران در زمینه های رفتارهای پرخاشگرانه، افسردگی، شکایات جسمانی، حساسیت بین فردی و اضطراب تفاوت معناداری وجود دارد. و در زمینه های روان پریشی، ترس مرضی، حالات پارانوئید، حالات وسواسی- اضطراری تفاوت معناداری بین پدران و مادران با کودک عقب مانده ذهنی وجود ندارد.
واژه های کلیدی: عقب ماندگی ذهنی، مشکلات روانی، والدین
فهرست مطالب:چکیده
فصل اول: مقدمهتعریف عقب ماندگی ذهنی
طبقه بندی کودکان عقب مانده ذهنی
مراحلی که والدین در سازگاری طی می کنند
تأثیر کودک عقب مانده ذهنی بر پدر
تأثیر کودک عقب مانده ذهنی بر مادر
بیان مسئله
اهداف تحقیق
سؤالات پژوهش
تعریف واژه های پژوهش
فصل دوم: بررسی تحقیقات پیشینمقدمه
تحقیقات انجام شده بر روی مادران با کودک عقب مانده ذهنی
تحقیقات انجام شده در خصوص پدران با کودک عقب مانده ذهنی
تحقیقات انجام شده در ارتباط با مقایسه بین پدر و مادر با کودک عقب مانده ذهنی
تحقیقات انجام شده در رابطه با سازگاری والدین
فرضیه های پژوهش
فصل سوم: روشجامعه آماری
نمونه
روش نمونه گیری
روش اجرا
ابزار اندازه گیری
نمره گذاری آزمون
اعتبار و پایانی آزمون
روش آماری
فصل چهارم: نتایجنتایج آزمون t برای بررسی فرضیه اول
نتایج آزمون t برای بررسی فرضیه دوم
فصل پنجم: بحث یافته هابحث یافته ها مربوط به فرضیه اول
بحث یافته ها مربوط به فرضیه دوم
بررسی نتایج
نتیجه گیری
کاربرد تحقیق
محدودیت ها و پیشنهادات
پیوست ها پرسشنامه و پاسخنامه
منابع و ماخذفهرست منابع فارسی
فهرست منابع لاتین
برچسب ها:
پایان نامه كودك عقب مانده ذهني مشکلات کودکان عقب مانده پایان نامه مشکلات کودکان عقب مانده مشکلات روانی کودکان عقب مانده مشکلات والدین کودکان عقب مانده بررسی کودکان عقب مانده کودکان عقب مانده