مقدمه:

مهمترين کاربرد سيستمهای بلادرنگ در رابطه با عمليات کنترل پردازش است. خاصيت مهم سيستم عاملهای بلادرنگ اين است که هر فعل و انفعال با کامپيوتر بايستی يک پاسخ در مدت زمانی که از قبل تعيين شده است دريافت دارد. سيستم بايستی بتواند اين زمان پاسخ را گارانتی بکند (عواقب زمان پاسخ بد در رابطه با سيستمی که يک هواپيما و يا يک کارخانه شيميايی را کنترل ميکند را ميتوان براحتی تصور کرد). مسئله زمان پاسخ  در عمل به اين معناست که معمولاً نرم افزار بصورت خاص- منظور است و به کاربرد بخصوصی اختصاص يافته است. دستگاههای جنبی چنين سيستمهايی نيز به احتمال قوی دستگاههای بخصوصی هستند. مثلاً ممکن است که از وسايل حس کننده که با سيگنالهای آنالوگ عمل می کنند به جای ترمينالهای عادی استفاده شوند.

فهرست مطالب:
فصل اول: زمانبندی بلادرنگ
مقدمه   
مشخصات سيستم های بلادرنگ    
زمانبندی بلادرنگ    
رويکردهای ايستای مبتنی بر جدول    
رويکردهای ايستای مبتنی بر اولويت و با قبضه کردن    
رويکردهای پويا بر اساس برنامه ريزی    
رويکردهای پويا با بهترين کوشش    
زمانبندی ايستا مبتنی بر جدول    
زمانبندی ايستای مبتنی بر اولويت و با قبضه کردن    
زمانبند مهلت زمانی    
زمانبندی Linux      
زمانبندی Unix SVR4    
فصل دوم: الگوريتم های برنامه ريزی و حمايت سيستم های اجرايي برای سيستم های بلادرنگ
خلاصه    
برنامه ريزی بلادرنگ    
متريک های اجرا در سيستم های بلادرنگ    
الگوهای برنامه ريزی    
الگوريتمهای برنامه ريزی برای اين الگوها    
برنامه ريزی ثابت Table –Driven       
برنامه ريزی priority driven preemptive       
برنامه ريزی ديناميک     
برنامه ريزی Best –Effort  ديناميک    
موضوعات برنامه ريزی مهم    
برنامه ريزی با محدوديتهای  توان خطا    
برنامه ريزی با احيای منابع    
سيستم اجرايي  بلادرنگ     
هسته های کوچک ، سريع و اختصاصی    
توسعه های زمان واقعی برای سيستم های اجرای بازرگانی    
سيستم های اجرای تحقيق    
هسته MARS    
هسته SPRING    
هسته MARUTI      
هسته ARTS     
فصل سوم: بررسی ارتباط ميان اجزای يک سيستم جامع بلادرنگ
خلاصه    
شرح عملگرهای بهبوديافته    
تشريح مطالعات تجربی    
فصل چهارم: منابع
فهرست جدول ها و شکلها