چکیده:در این پایان نامه سعی شده است جایگاه و ارزش و اعتبار انبیاء و اولیاء و جایگاه دین الهی که توسط انبیاء جهت سعادت و رفاه دنیا و آخرت انسانها از طرف خداوند بصورت وحی و الهام و دستور سری و مخفی در طول دوران مختلف در هر عصر و مصری از ابتدای خلقت انسان و اینکه دارای تکلیف بوده مشخص شود و ارزش و اعتبار دانشمندانی مثل مولوی و هم عصران او جهت این پیام آوران الهی قائل بوده اند به تصویر و تبیین کشیده شود.
در این مجموعه تدوین شده تلاش بر این بوده است که اولاً مولوی و شخصیت دینی و عرفانی او بطور کامل به تصویر کشیده شود و همچنین علت این برچسب ها و تهمت های ناروا در رابطه با عقاید و اندیشه اعتقادی او هویدا گردد و دیدگاه او را در رابطه با اندیشه و تفکر زمان کنونی یعنی پلورالیسم و برداشت شخصی و نسبی از دین که خیل عظیمی از جامعه هر عصر و مصری را به خود جذب کرده، بیان شود و جایگاه دین و ادیان در رابطه با جهان هستی و روشنگری دین در جامعه بیان شود و اینکه مولوی به همه ادیان راستین و حقیقتگرای الهی معتقد بوده و کلیه دستورات الهی را عمل کرده و او مؤمن زمان خود بوده، بطوری که مولوی را بسیط و بی همتای زمان خود می دانند و مولوی هم توسط انسانهای دانا و دانشمند مورد قبول بوده و همه انسانهای عادی و عوام برای او ارزش و اعتبار خاصی قائل بوده اند بطوریکه در نبود مولوی همه انسانها ناراحتند. و مولوی همه آیینها و مسلکهای الهی و آسمانی را حق دانسته و هیچ دین و اندیشه الهی را طرد و مردود نمی دانست و آنها را عامل هدایت می دانست و مولوی با معرفی چهره های حق و معیار و میزان شناخت آنها و تشخیص حق از باطل، سره از ناسره معین کرده که شاید افراد جامعه با در نظر گرفتن این اصول راه سعادت و کمال را در این دنیای پربلا و مصیبت دینی و عقیدتی تشخیص داده و راه و مسیر انبیاء و اولیاء راستین که هم خیر دنیا و هم صلاح و رستگاری آخریت را در پیش دارد، پیشه کنند و مولوی با شاهد مثال گرفتن گفته و اندیشه دانشمندان و علمای دین شناس به این نابسامانی دینی هشدار داده و افراد جامعه را از این اسمهای فراوان اما مسمی یکی، آگاه ساخته است و با توجه به اینکه فطرت حق گرا و الهی همه انسانها یکی بوده و چنانچه مزاحمت خارجی نباشد این فطرت طبیعی راه درست را در میان این جهان پر بلا تشخیص داده و مسیر الهی را طی می کند و با آوردن منابع و متون الهی (قرآن- حدیث) انسانها را به این واقعیت که دین الهی امری تحقیقی و عقلی و آگاهانه است متنبه ساخته است و دین و اعتقاد کورکورانه را طرد و مردود می داند. و مولوی میزان و معیار تشخیص حق از باطل را انبیاء و اولیاء الهی دانسته، هر چند مولوی ارزش و مقام و منزلت انبیاء و اولیاء را یکی نمی داند و به استناد آیه قرآن که افضلیت برخی بر دیگری را حق و درست می داند و مولوی روح و حقیقت و هدف و پیام انبیاء را یکی می داند و گوید همگی بسوی خدا و سعادت و خیر دنیا و آخرت دعوت می کنند و رسول اکرم (ص) را بر همگان برتر دانسته و شیفته رسول اکرم (ص) بود. برتری انبیاء را بر همدیگر بعلت رسالت آنها و امتی که آنها برای آن امت مبعوث شده اند می داند و گوید هیچ یک از انبیاء از نظر عمل و درجه قرب به خدا نسبت به دیگری برتری و امتیاز ندارند و این امتیاز و برتری به امت و پیام آن امت بستگی دارد که عواملی مثل مقتضیات زمان و سطح تعلیمات انبیاء که بستگی به موقعیت بعثت و انسانهای زمان دعوت دارد و انسانها در مکتب انبیاء مانند دانش آموزان در مکان تعلیم و تربیت هستند که هر پیامبری متناسب با درک و معرفت و توان و ظرفیت انسان زمان خود مبعوث شده اند و هر پیامبری به مقتضای رسالته خود امت اسلامی را یک مرتبه و موقعیت بالا آورده اند که زمان پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) انسانها به اوج عقل و منطق و آگاهی رسیده و خداوند رسولی را (حضرت محمد ص) مبعوث کرده که متناسب با زمان و درک انسانها دارای معجزه ای جاوید (قرآن) که سراسر آن دلیل و عقل و منطق و استدلال و آگاهی بوده و برتری انسانها را علاوه بر دین و اعتقاد، درک ومعرفت و شعور وآگاهی (علم) می داند. پس تفاوت انبیاء به شرایع و احکامی است که برای امت زمان خود می آورند نه تفاوت در درجه قرب و اخلاق و ارزش رسولان، یعین تفاضل از نوع رسالت است نه تفاضل از نوع اخلاق یا کرامت و ارزش نبی. اما مولوی پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی (ص) را بالاتر از انبیاء و هدف آنها می داند و برای حضرت محمد (ص) سر و گردنی بلندتر قائل شد و رسول اکرم (ص) را مغیث هر دو کون دانسته و همگی هستی را طفیل وجود رسول اکرم (ص) می داند و جهان هستی را قُتاره آن حضرت می داند یعنی اصل ناب و لُب و خلاصه و برترین حقیقت هستی را محمد مصطفی (ص) می داند و حضرت علی (ع) خود را عبد و بنده و غلام و نوکررسول (ص) گرامی اسلام معرفی کرده است. و مولوی دین خدا را از حضرت آدم تا حضرت خاتم (ص) یک حقیقت دانسته و بر آن یک اسم بنام اسلام نهاده است که به معنای تسلیم به فرمان الهی و صلح و صفا و صمیمیت و سلامتی و درستی و کامل و بدون نقص بودن در نظر گرفته است و اعتقاد دارد چنانچه شخصی به دستور و فرمان انبیاء الهی که خلاصه و عصاره آنها حضرت محمد (ص) است عمل کند فرد سالم و مورد رضای پروردگار است و چهارچوب و اصل دین الهی را ثابت و یکسان می داند که این اصل مشترک در همه انبیاء و رسالت آنها، معین و مشخص است وهمین روح واحد و اصل مشترک انبیاَء عامل وحدت امت اسلامی گشته است و اعتقاد به این اصول معیار تشخیص ایمان از کفر است و قرائت مختلف از دین بخاطر در نظر نگرفتن این اصول و حقایق مشترک است نها معین و هدف همه انبیاء رساندن انسان به خدا و کمال و صلاح و صراط مستقیم و توحید کلمه الهی است.
واژه های کلیدی: مولانا، دیدگاه زندگی، دیدگاه بندگی، دین، اولیاء وانبیاء
فهرست مطالب:چکیده
فصل اول:کلیات- مولوی- دین و مسلک او - مثنوی چیست ؟
۱- مقدمه
۲- بیان مسئله
۳- هدف تحقیق
۴- سؤالات تحقیق
۵- روش و قلمرو تحقیق
۶- پیشینه تحقیق
۱-۱مولانا از دو دیدگاه: 1- زندگی 2- بندگی
۱-۲ مولوی ملجاء همگان بود
۱-۳ برخورد مولانا با پیروان سایر انبیاء
۱-۴ مولانا با هیچ مذهبی مشکل ندارد
۱-۵ مذهب مولانا
۱-۶ آیین مولانا
۱-۷ مولوی و اندیشه ی فلسفی
۱-۸ مولوی بی همتاست
۱-۹ مولوی عاشق بی مثال است
۱-۱۰ مولوی آموزگار عشق و تفکر است
۱-۱۱ عشق برتر از ایمان
۱-۱۲ قدمت عشق از دین بیشتر است
۱-۱۳ مولوی اهل باطن ، و عشق را بالاتر از هر دینی می داند
۱-۱۴ محدوده معرفت مولانا
۱-۱۵ وهم وخیال ، موجب دشمنی میان پیروان انبیاء می گردد
۱-۱۶ مولوی برتر از دانته
۱-۱۷ از نظر مولوی ، اختلاف انبیاء لفظی است نه معنوی
۱-۱۸ ترسای مسلمان
۱-۱۹ همه مردم در نبود مولانا ناراحتند
۱-۲۰ تفکر، محور دعوت مولوی بود
۱-۲۱ مولوی یک آیین وتفکر را حق نمی دانست
۱-۲۲ مولوی همیشه زنده است
۱-۲۳ مولوی شاعری همگانی است نه ملی
۱-۲۴ مسلمانی مولوی
۱-۲۵ دیدگاه مولوی در رابطه ی با مذهب انبیاء
۱-۲۶ اقتضای هستی ، وحدت انبیاء است
۱-۲۷ مولوی طالب فرد عاشق است
۱-۲۸ اندیشه وحدت از دیدگاه مولوی
۱-۲۹ مولانا از خود بینی دور بود.
۱-۳۰ فروتنی مولانا
۱-۳۱ شباهت جهان هستی به خانقاه و پیامبران به صوفیان
۱-۳۱ دید واحد مولوی به حاضران در خانقاه
۱-۳۳ معنای مثنوی
۱-۳۴ مثنوی ترکیبی از تفکر است مخلتف
۱-۳۵ سراسر مثنوی حکایت از وحدت دارد.
۱-۳۶ توصیه مولوی
۱-۳۷ وحدت وجود عامل وحدت انبیاء است
۱-۳۸ علت پدید آمدن فِرَق مختلف
۱-۳۹ موقعیت منظر نظر گاه
۱-۴۰ اختلاف آیین به علت اختلاف دیدگاه است
۱-۴۱ اختلاف مذاهب موجب سردرگمی افراد است
۱-۴۲ مذاهب نه همه حقند و نه همه باطل
۱-۴۳ برگزیده یا مطیع برگزیده باش
۱-۴۴ مردد در مذاهب و راه نجات
۱-۴۵ مفهوم اختلاف انبیاء و ادیان
۱-۴۶ دیدگاه مولوی در مورد اختلاف هفتاد و دو ملت
۱-۴۷ آیین ملت و مردم واحد است
۱-۴۸ اگر چه اسمها فراوانند اما مسمی یکیست
۱-۴۹ انبیاء و ادیان همگی بر یک اصل واحدند
۱-۵۰ اختلاف انبیاء به علت عدم درک درست است
۱-۵۱ اختلاف درک حقیقت ماننداختلاف در توصیف پیل است
۱-۵۲ مولانا مقصد انبیاء رایکی می داند
۱-۵۳ مولوی کتب انبیاء را یکی می داند
۱-۵۴ مقصد همه ی انبیاء یکی است
۱-۵۵ همگی آدمیان روح واحد دارند
۱-۵۶ نمازگزاران چهار هندو در مسجد با نیت واحد
۱-۵۷ منشاء ایمان به انبیاء یکی است
۱-۵۸ ذکر روایات
۱-۵۹ همسفری : مسلم، جهود و ترسا
۱-۶۰ وحدت انبیاء درمثنوی
۱-۶۱ اختلاف انبیاء لفظی است نه عقیدتی
۱-۶۲ اساس عبادت از نظر مولانا
۱-۶۳ دین انبیاء الهی تحقیقی باشد نه تقلیدی
۱-۶۴ داستان موسی نبی و شبان در مثنوی مولوی
۱-۶۵ داستان چهار کس و موسی و شبان نشانگر وحدت انبیاء و ادیان الهی است
۱-۶۶ مولانا حقیقت وجودی را قطعی می داند نه وهمی
۱-۶۷ تفاوت مومن و کافر در مثنوی مولوی
۱-۶۸ در مثنوی مولوی ، مسیر الی الله به تعداد انسان ها می باشد
۱-۶۹ در پیمودن راه انبیاء کدام گروه بر حق می باشد
۱-۷۰ ازنظر مولوی ، انسان در پیمودن راه انبیاء تکبر ندارند
۱-۷۱ اعتقاد مولوی و اهل تصوف ظاهری انبیاء الهی
فصل دوم:۲-۱ مولوی، انبیاء و اولیاء
۲-۵ مقام انبیاء و اولیاء یکسان نیست
۲-۶ اولویت انبیاء نسبت به هم به معنای اختلاف ما بین آنان نیست
۲-۷ وحی و الهام انبیاء
۲-۸ محبت واتحاد از نظر انبیاء
۲-۹ هدف انبیاء یکی است
۲-۱۰ کار انبیاء تذکر است
۲-۱۱ پیام پیامبران یکسان است
۲-۱۲ وارث انبیاء ، اولیاء هستند
۲-۱۳ اولیاء عامل نزدیکی به خدایند
۲-۱۴ اوصاف انبیاء
۲-۱۵ تفاوت انبیاء و سایر انسانها
۲-۱۶ رسول اکرم (ص) خود را از سایر انبیاء بالاتر نمی دانست
۲-۱۷ مولوی شیفته پیامبر اسلام است
۲-۱۸ حقایق رسول اکرم ( ص) کامل است
۲-۱۹ گفتاری از ابن عربی و شرح آن
۲-۲۰ ولی از نبی بالاتر است
۲-۲۱ برتری انبیاء نسبت به هم چگونه است
۲-۲۲ پیامبر اکرم (ص) بالاتر از انبیاء و هدف همه آنهاست
۲-۲۳ زکریای رازی و ابن راوندی با انبیاء مخالفند
۲-۲۴ از نظر رازی پیامبران با هم مخالفند
۲-۲۵ انبیاءاز نظر ملاصدرا
۲-۲۶ انبیاء همه را به یک دین دعوت کرده اند
۲-۲۷ داستان پیامبران در مثنوی مولوی
۲-۲۸ داستان حضرت آدم (ع)در مثنوی مولوی
۲-۲۹ چگونگی فریب خوردن آدم و حوا د رمثنوی مولوی
۲-۳۰ آدم و حوا و دو قطبی بودن اشیاء از نظر مثنوی مولوی
۲-۳۱ داستان حضرت ابراهیم (ع) در مثنوی مولوی
۲-۳۲ چگونگی داستان ذبح اسماعیل در مثنوی مولوی
۲-۳۳ داستان حضرت ایوب ( ع) در مثنوی مولوی
۲-۳۴ داستان سلیمان در مثنوی مولوی
۲-۳۵ آصف بن برخیا در مثنوی مولوی
۲-۳۶ داستان حضرت صالح (ع) در مثنوی مولوی
۲-۳۷ داستان حضرت عیسی (ع) د رمثنوی مولوی
۲-۳۸ داستان دجال در مثنوی مولوی
۲-۳۹ زهد حضرت عیسی (ع) در مثنوی مولوی
۲-۴۰ داستان حضرت محمد (ص) در مثنوی
فصل سوم: ۳-۱ «دین»
۳-۲ دین واژه ای فارسی
۳-۳ تعریف دین
۳-۴ اعتقاد به دین نیاز همگانی است
۳-۵ حقیقت دین : (حریت و سعادت)
۳-۶ حقیقت دین واحد است
۳-۷ نقش دین
۳-۸ آغاز دین
۳-۹ غایت دین
۳-۱۰ دین یا ادیان
۳-۱۱ احساس اصل انبیاء چیست ؟
۳-۱۲ شباهت انبیاء
۳-۱۳ ظهور خدادر انبیاء
۳-۱۵ انبیاء برای چه آمده اند و مطلوبشان چیست؟
۳-۱۶ فطری بودن دین عاملی برای وحدت انبیاء
۳-۱۷ «وحدت محتوای انبیائ از نگاه ابن عربی»
۳-۱۸ «ابن عربی پیرو دین عشق»
۳-۱۹ دین الهی ثابت است
۳-۲۰ «دین در دنیا متعدد و در آخرت واحد است»
۳-۲۱ «وجوه مشترک در انبیاء مختلف»
۳-۲۲ انبیاء نموداری از یکی تجلی اند
۳-۲۳ پیوند انبیاء ناگسستنی است
۳-۲۴ دین اسلام مظهر وحدت واقعی
۳ -۲۵ اسلام خلاصه انبیای پیشین
۳-۲۶ تفاوت شرایع در چیست ؟
۳ -۲۷ تشابه و تفارق مومن و کافر در تجلی عام و خاص
فصل چهارم:۴-۱ «کثرت گرایی دینی»
۴-۲ از نظر هیک همه انبیاء و مذاهب برحقند
۴-۳ نظریه هگل درباره وحدت انبیاء
۴-۴ علل پیدایش پلورالیسم دینی در غرب
۴-۵ آیا در هر عصری یک راه برای رستگاری وجود دارد؟
۴-۶ نسبت انبیاء با یکدیگر
۴-۷ از مشترکات انبیاء
۴-۸ وجوه اشتراک انبیاء
۴-۹ عدد چهل مشترک انبیاء
۴-۱۰ شباهت زبان های عرفانی در مکابت متعدد الهی و انسانی
۴-۱۱ استنباط به مقتضای فهم
۴-۱۲ هر کس به قدر فهمش فهمیده مدعی را
۴-۱۳ اتحاد و اختلاف انبیاء از دیدگاه قرآن
۴-۱۴ وحدت انبیاء و اختلاف انبیاء
۴-۱۵ اختلاف انبیاء از دیدگاه قرآن
۴-۱۶ علی (ع) حامی وحدت امت
۴-۱۷ حقیقت شرایع
۴-۱۸ اختلاف شرایع و نسخ مذاهب
۴-۱۹ فراخوان الهی نسبت به اهل کتاب
۴-۲۰ منادی قلبها
۴-۲۱ همگان را رو به سوی یکتایی است
۴-۲۲ اسلام نام همه انبیاء حق است
۴-۲۳ اسلام و اقتباس از سنتها و حکمت های سابق
۴-۲۴ در انبیاء آسمانی وحدت کلی معمول است
۴-۲۵ جهان شمولی انبیاء
۴-۲۶ دین به معنای تسلیم
۴-۲۷ آیا خداوند میان بشر در پاداش عمل خیر وکیفر عمل شر تبعیض قائل است؟
۴-۲۸ مذهب خداست
۴-۲۹ اصل در مذاهب رساندن انسان به خداست
۴-۳۰ صوفیه چه می گویند ؟( موضع صوفیه درقبال انبیاء)
۴-۳۱ تمدن های بشری و مفاهیم مذهبی واحدند
۴-۳۲ تساهل تصوف
۴-۳۳ نتیجه مسامحات و مناظرات مسلمین با پیروان سایر انبیاء
۴-۳۴ بلندنگری بانیان خانقاه واقبال عمومی نسبت به آن
فصل پنجم: ۵-۱ امام خمینی (ره ) و انبیاء
۵-۲ آمریکا دشمن همه انبیاء
۵-۳ «هدف انبیاء کامل نمودن انسان است»
۵-۴ «تبلیغ دشمنان برای نفی انبیاء»
۵-۵ «توحید کلمه»
۵-۶ «انبیاء پاسداران دین»
۵-۷ «انبیاء راهنمای انسان به صراط مستقیم»
۵-۸ «وحدت انبیاء موجب پیشرفت بشریت»
۵-۹ «فلسفه وجودی انبیاء تربیت انسانهاست»
۵-۱۰ «انبیاء برای کامل کردن انسان آمده اند»
۵-۱۱ «وحدت شیعه و سنی وجایگاه اقلیتهای مذهبی در کشور»
۵-۱۲ «وحدت رمز پیروزی»
۵-۱۳ «رسول خدا (ص) حد وسط و صراط مستقیم همه انبیاء»
۵-۱۴ انبیاء برای هدایت آدمی و اصلاح بشری
۱-۶ نتیجه گیری
۶-۲ پیشنهادات
فهرست منابع و مآخذ
برچسب ها:
پایان نامه مولانا پایان نامه دیدگاه مولانا پایان نامه جایگاه دین از نظر مولانا پایان نامه جایگاه انبیا از دید مولانا پایان نامه ارزش دین الهی از نظر مولانا پایان نامه ادیان الهی در آثار مولانا پایان نامه جایگاه ادیان الهی در آثار مولانا پایان