بخشی از متن:از نگاه شيعه، سنت معصومانه نه تنها گفتار و كردار پيامبر بلكه گفتار و كردار امامان را نيز شامل مى گردد. امامان از رهگذر نوعى ارتباط با منبع خطاناپذير معرفت، محتواى دين و تفسير معصومانه قرآن را در اختيار همگان قرار مى دادند. طبيعى است كه در دوران غيبت، ارتباطِ ما با چنين معرفتى قطع است. از اين رو نقش عالمان دينى و سنت اجتهاد در اين دوران برجسته تر مى شود.
در عصر حضور امامان نيز، عالمان دين حضور جدّى داشته، ارتباط علمى ميان امام و مردم را برقرار مى كردند و گفتار ايشان را براى مردم بازگويى مى كردند. در آن اعصار، هرگاه گره اى در كار دين و فهم شريعت مى افتاد، مراجعه به امام معصوم گره گشايى مى كرد. و شكلى باقى نمى گذاشت. در كتب رجالى، از عالمان بسيارى سخن رفته است كه به محضر امامان راه يافته و گفته هاى آن بزرگان را ضبط و ثبت كرده اند. بسيارى از ايشان علاوه بر نقل احاديث، صلاحيت و قدرت تفسير و تجزيه و تحليل نيز داشتند و امامان نيز مردم را در امر فراگيرى معارف دينى به آنان حواله مى دادند. براثر تلاش اين بزرگان، مجموعه هاى روايى كوچك در موضوع هاى مختلف شكل گرفت، چنان كه در ابتداى دوره غيبت، عالمان بزرگى دست به تدوين سنت زدند و سخنان ائمه (عليه السلام) را در مجامع روايى خود مستنداً گردآورى كردند. اولين مجموعه از اين تلاش، كتاب ارزشمند اصول و فروع كافى است كه توسط دانشمند بزرگ شيعى، محمد بن يعقوب كلينى (م 329 ق) تنظيم گرديد.
فهرست فصول:گفتار اوّل: مرجعيت عالمان دينى در عصر غيبت
گفتار دوم: نگاه تاريخى به ولايت عالمان
گفتار سوم: ولايت عالمان دينى از منظر عقل و شرع
گفتار چهارم: ولايت فقيه
گفتار پنجم: ولايت و جمهوريت
برچسب ها:
تحقیق اخلاق اسلامی تحقیق نائب امام زمان تحقیق اندیشه اسلامی تحقیق تاریخ تحلیلی تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی تحقیق رهبری اسلامی تحقیق مرجعیت تحقیق ولایت در عصر غیبت تحقیق ولایت فقیه پروژه دانشجویی ولایت تحقیق آماده ولایت فقیه