چکیده:قانون گذار ایران از بدو تصویب قوانین کیفری به تأثیر از حقوق فرانسه، اصل را بر غیر قابل گذشت بودن جرایم قرارداد، اما از جهتی دیگر به لحاظ مواجهه با مفهوم «حق الناس» در فقه اسلامی و ضرورت های اجتماعی، در ماده 277 قانون مجازات عمومی، تعدادی از جرایم را قابل گذشت اعلام کرد با پیروزی انقلاب اسلامی و تغییرات بنیادین در حقوق جزا و ورود دو مفهوم «حق الله» و«حق الناس» به این حوزه، تعیین جرایم قابل گذشت و غیر قابل گذشت در وضعیت جدیدی قرار گرفت. به نظر می رسد مقنن در ماده 727 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375، مفهوم جرم قابل گذشت را به کلی دگرگون نموده وصبغه قابلیت گذشت جرایم را تا حد زیادی کم رنگ کرده است. در این نوشتار جرایم قابل گذشت و غیر قابل گذشت و ضابطه تفکیک این دو در قانون مجازات اسلامی مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.
فهرست مطالب:چکیده
طرح مسئله
جرم قابل گذشت در قانون ایران
جرایم قابل گذشت و غیر قابل گذشت
مفهوم گذشت و آثار آن
حیثیت های چندگانه جرایم و دعاوی ناشی از آن
طبقه بندی جرایم از نظر قابلیت گذشت
تقسیم جرایم به حق الله و حق الناس
اصل غیر قابل گذشت بودن جرایم
روش های تشخیص جرایم قابل گذشت
جرم قابل گذشت در قانون فرانسه
عقیده علمی حقوق جزا
فقدان اراده مرتکب در ترک عمل
رویه قضایی - عقیده دیوان عالی کشور فرانسه
منابع
برچسب ها:
تحقیق جرم قابل گذشت جرم قابل گذشت در قانون ایران احکام حقوقی جرم قابل گذشت مقایسه جرم قابل گذشت در حقوق ایران و فرانسه جرم قابل گذشت در فرانسه قوانین فرانسه در جرم قابل گذشت جرم قابل گذشت در حقوق فرانسه جرم قابل گذشت در حقوق ایران جرم قابل گذ